Vensterbankjes

Vensterbankjes

Vensterbankjes dat zijn toch van die diepe nissen met banken aan het venster? Ja en nee. Vensterbankje is een vreemd woord. Een venster is verticaal en een bankje is horizontaal. Helemaal kloppen doet de combinatie niet. Dat gezegd hebbende, waar komt het vensterbankje vandaan?

Het vensterbankje is oud en is ontstaan dankzij dikke muren. Alleen dan is er ruimte genoeg voor een vensterbankje. In een plaggenhut zal je niet snel een vensterbankje tegen komen.

Middeleeuwse burchten

Dikke muren zitten in middeleeuwse burchten. Tegenwoordig bouwen we geen dikke muren meer en vensterbankjes worden ook bijna niet meer gemaakt. Elk huis heeft wel vensterbanken onder de ramen maar dat zijn geen vensterbanken maar vensterplanken. Die vensterplanken zijn niet meer dan een echo uit het verleden. Alleen geschikt om er planten op te zetten.

Het menselijk gebruik van de vensterbank

Er zelf op gaan liggen en uitgebreid de liefde bedrijven zou ik niet doen. Voor je het weet lig je alle twee op de grond met splinters van de kapotte vensterplank in je billen. Niet leuk. Als je echt iets buitenissig wilt doen, gebruik dan de keukentafel.

De huidige vensterplanken zijn niet geschikt voor menselijk gebruik. Bij katten ligt het anders. Kijk om je heen, vaak zie je katten lekker in het zonnetje op de vensterplank liggen.

Vensterbankjes bestaan niet meer?

Voor echte vensterbankjes moet je zijn bij schilderijen, toneelstukken, in oude gebouwen of verhalen.

Je kom al snel tot de conclusie dat het vensterbankje een onderbelicht meubel is. Bij schilderijen hebt je bijvoorbeeld ‘Brief lezend meisje bij het venster’ van Johannes Vermeer en ‘het vrolijke huisgezin’ van Jan Steen. Maar die vensterbankjes lijken meer op onze vensterplanken dan op echte vensterbankjes waar je op kan zitten.

Bij het toneel dan?

Een vensterbank bij Shakespeare? Had gekund, bijvoorbeeld bij Romeo en Julia: zij op de vensterbank, bezwijmt in een appelflauwte; hij, op z’n knieën voor haar met een wanhopige blik op het gezicht waarin de tot ondergang gedoemde liefde zichtbaar is.

Had gekund, alleen Shakespeare gebruikte geen vensterbank maar een balkon. Dit verhaal gaat niet over balkons maar over vensterbanken en zelfs als er bij Romeo en Julia sprake was geweest van een vensterbank, dan had ik daar niet over geschreven.

Stelletje watjes

Kom op zeg, schrijven over zo’n stelletje door en door verwende, ruggengraatloze rijkeluiskinderen; bij een gescheurde vingernagel stond er al een batterij kindermeisjes voor hun klaar. Ze hebben nooit een dag gewerkt of een tegenslag in hun leven gehad.

Op het moment dat die twee zachte eieren een tegenslag krijgen, weten ze niet wat hun overkomt. Een beetje huilie, huilie doen “snik, snik, hij is dood, laat ik ook maar zelfmoord plegen.”

Stelletje watjes.

Romeo

In plaats dat die Romeo nu een echte vent was en had gezegd: “Juul, ik jat een zak goud van pa. Vanavond kom ik je schaken. Laat je zakken aan een touw van het balkon en we smeren hem. Met mijn goud en jouw juwelen hebben we genoeg geld om elders een goed leven op te bouwen. Laat die Capulets en die Montagues maar barsten.”

Kijk, daar wil ik over schrijven, daar zit een verhaal in. Maar na één dag, laat staan na 400 jaar had niemand het nog gelezen, terwijl het liefdesverhaal van Shakespeare nog springlevend is.

Een heel ander meubel is de pauselijke kakstoel

Hier vindt je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Op TikTok vind je me ook