“Ma, laat me.” Gio voelde opnieuw de woede in zich opkomen.
“Wat laat me, er is niets mis met meubels maken. Wie denk je dat je bent? Ramses Shaffy? Omdat je met een gitaar wat hocus pocus kan laten zien? … Lees verder
Categorie: Fantasy Pagina 1 van 11
Ik schrijf fantasy boeken, het zijn geen korte verhalen en vaak meerdere delen. Het beslaat het brede scala van het genre.
Misschien vergiste hij zich. Hij wist dat oom Joep de vader van zijn zus was. Oom Bram, de vader van zijn broer, volgde Joep op. De ooms Kees, Willem en Gerard stapten haar bedstee in. Nooit tegelijk, altijd als de … Lees verder
“Wat kunnen mij die kapotte glazen schelen, zo ga je als moeder niet met mijn gevoelens om. Ik wil nu de waarheid, niet opnieuw een verzonnen naam.”
“Jonge toch, laat het me je uitleggen. Ik was van plan het je … Lees verder
“Giuvanni.” Deze keer dramde Gio zo hard door dat, voor ze haar tong af kon bijten, de naam eruit floepte. In de korte stilte vroeg ze zich af hoe fel hij zou reageren.
“Je wist toch niet wie mijn vader … Lees verder
Proloog acht
Vier schepen bleven achter, een drakkar voer de rivier af met aan boord geen trotse Vikingen. De mannen, die tegen de scheepsborden leunden, hadden geen zelfvertrouwen. Schuw, angstig staarden ze in het niets, in elkaar gekrompen als kleine … Lees verder
Proloog zeven
Met een voltooide spreuk was hij verloren, niets Walhalla, eeuwige pijn in de hel dat stond hem te wachten. De opdracht van de tovenaar: ‘Ik wil de vrouw levend,’ vergat hij, Svein wilde zelf leven! Het slap gegooide … Lees verder
Proloog zes
Shaun had hem uitgeput en de spreuk van Caitlyn pinde hem vast. ‘Caitlyn, geliefde, kom met me mee, ik heb je bevrijd van je ontvoerder, kom met onze kinderen naar mijn burcht. Daar ben je veilig.’
Haar gescheurde … Lees verder
Proloog vijf
De combinatie van een geniepige wankelspreuk en een verblindende vuurflits van Dwaine deed Shaun heel even schokken. Orm stormde naar voren met zijn zwaard vooruit gericht als een speer. Halverwege trof de vuurvloek van Shaun hem, vallen deed … Lees verder
Proloog vier
Even bleef het stil, Shaun keek naar Dwaine, Dwaine loerde naar Shaun, wie opende het gevecht? Met de kreet ‘Nescius’ en gestrekte hand opende Shaun het gevecht. Hij taste Dwaine af, hij verwachtte niet dat Dwaine bewusteloos neerstortte.… Lees verder
Proloog drie
Huilend bleef ze staan, haar kinderen had ze een onzekere toekomst geschonken. Van dat beeld schudde ze zich los, Shaun had haar nodig. Vloekend op die gestoorde broer haastte ze zich terug.
Op de westelijke wenteltrap naar boven … Lees verder