Treinreizen, lekker gerelaxt

Treinreizen is, naast fietsen, mijn favoriete manier van verplaatsen. Een autorijder ben ik niet, ik vind er helemaal niets aan, het boeit me niet. Je krijgt vrijheid, zeggen ze, zal best, denk ik dan. Toch blijft dit mijn eerste en laatste auto.

In de basis ben ik, denk ik, meer iemand voor de trekschuit: lekker op je gemak. Waaruit je de conclusie kan trekken dat ik ook niet van vliegen hou: opgepropt in kleine stoelen, het is een vorm van sadomasochisme.

Geef mij maar de trein

Treinreizen is makkelijk, je gaat zitten en doet je ding. Het zijn prima stoelen en de verbindingen zijn goed, alleen duurt het wat langer dan autorijden. Als je de reis van te voren uitzoekt en er zijn geen vertragingen of werkzaamheden dan heb je een prima verbinding.

Heel lang heb ik, in verband met corona, geen gebruik van de trein gemaakt. Kort geleden stapte ik, enigszins gespannen want corona heeft ons nog niet verlaten, met een mondkapje op de trein in.

treinreizen
de fijnste manier van vervoer. Bron: Wikipedia. Door: Treinbas

De reis gaat mij snel genoeg en je kan mensen kijken. Fascinerend al die verschillende mensen: vrolijk, verdrietig, boos, zwijgend, pratend: alles zie je. En dus kijk ik om mij heen, mij verbazend over de verschillen en gelijktijdig over de overeenkomsten tussen de mensen als sociaal wezen. Ze gaan allemaal naar de wc, ze hebben allemaal lief en ongetwijfeld haten ze allemaal wel een paar mensen.

Soms raak ik zelfs in gesprek met een complete vreemde. Iets wat in de auto niet kan, daar krijg je hooguit uit een passerende auto de middelvinger opgestoken. Dezelfde mensen zijn in de trein rustige, vriendelijke mensen. Waaruit blijkt dat auto rijden een agressieve manier van verplaatsen is.

De cadans van de trein

Behalve mensen kijken of lezen, kijk ik naar buiten – daar is altijd wat te zien – of ik schrijf. Je kan nadenken of niets doen, alles is mogelijk. Het geluid van de trein heeft ook een mooie cadans; je valt er makkelijk bij in slaap. Oordoppen heb je in een trein niet nodig. Dat is heel wat anders dan die oorverdovende pestherrie in een vliegtuig.

Het is geinig om vanuit een rijdende trein te kijken naar al die auto’s in de file. Geen groter vermaak dan leedvermaak. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat treinvertraging ook niet bepaald een bron van vreugde is.

Nederland is groen vanuit de trein. Je ziet de graslanden, tegenwoordig zonder koeien, je ziet de gewassen, je ziet de maïsplantjes, waar je straks niet meer overheen kan kijken.

Stil in de trein

Tegenwoordig is het een stil in de trein: geritsel van kranten hoor je niet meer zoveel. Mensen zijn bezig met hun laptop of hun mobiel: het bidboek van de 21ste eeuw. Ze buigen zich over dat kleine dingetje, vliegensvlug rammelen hun vingers op de touchscreen: mails versturen, spelletjes, muziek luisteren, een gesprek voeren. Dat laatste kan een verschrikking zijn als je dat aan moet horen en “Waar ben je?” is de meeste gebruikte telefoonboodschap.

Waarom praten mensen toch zoveel harder als ze aan de telefoon zitten? Ik doe dat zelf ook trouwens. Toch blijf ik erbij: geef mij maar de trein.

Treinreizen geeft rust

Op het perron zitten en naar mensen kijken geeft rust in het hoofd. Van alles zie je langs komen, oud, jong, gehaast, ontspannen. Met bagage, met fiets, vaak met een koffer in de hand, al dan niet rollend , koffie (to go) is ook altijd aanwezig.

Rugzak, pet, hoed, hoofddoek, allemaal met de telefoon in de hand, soms incheckend met telefoonoortjes in.

Een ding is onveranderd op het perron: de onverstaanbaarheid van de omroepberichten. “Beste reizigers,” versta ik nog. De rest vervliegt in de galmende geluiden van de stationshal. Tja, die hallen zijn ook niet gebouwd op een goede akoestiek.

Stil aan de overkant

Natuurlijk heb ik muziek die ik associeer met treinreizen. Mijn favoriet is Dillard and Clark “Train leaves here this morning”. Maar ook en dat klinkt misschien een beetje gek het nummer “Stil aan de overkant” van Suzan en Freek. Misschien omdat het voelt als een combinatie van trein, natuur en fietsen?

Hier vindt je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Deel dit artikel