Kastelen
Kastelen heb je in alle soorten en maten en je vindt ze door heel Europa. Er zijn nogal wat verschillen. De kastelen in Frankrijk waren ooit de speeltjes van koningen en hun maîtresses. Het zijn klassieke buitenhuizen voor de adel, net als in Engeland. In Schotland vindt je kastelen zoals echte ridders die hadden en die duidelijk voor verdediging bedoeld waren. Die heb je in Frankrijk ook, maar minder en meer naar de Pyreneeën. Als je niet zo ver wil reizen, kun je ook naar het kasteel van Pierrefonds. Dat is een imposante burcht aan de rand van het Bos van Compiègne, ten noorden van Parijs. Het kasteel vertoont de voornaamste karakteristieke eigenschappen van de middeleeuwse defensieve bouwstijl. Jammer genoeg is het grotendeels herbouwde namaak van rond 1880.
Frankrijk
Men schat dat er 45.000 kastelen in Frankrijk zijn. Elk jaar kijk ik naar de Tour de France. Niet vanwege dat wielrennen. Dat is redelijk voorspelbaar: er is een ontsnapping, de vluchters worden vlak voor de finish ingehaald en dan volgt er een sprint. Dan vind ik de bergetappes leuker. Ik kijk vanwege de natuuropnamen en de vele kastelen die we vanuit de lucht zien. Met dat aantal is Frankrijk absoluut koploper en snap je ook beter dat juist in Frankrijk de revolutie losbarstte.
De Franse revolutie
Die kastelen kwamen niet uit de lucht vallen. Die moesten betaald worden. Frankrijk kende een standensamenleving van geestelijkheid, adel en burgerij/boeren. De adel en de geestelijkheid deden niet aan belasting, maar aan macht uitoefenen wel. Om de boel draaiende te houden betaalden de burgerij/boeren de rekening en dus ook die dure paleizen.
Boeren moesten bijvoorbeeld gratis een deel van hun tijd op het land van de edelman werken. Omdat ze belasting betaalden en tienden aan de Kerk moesten geven, bleef er, door misoogsten, voor de Franse revolutie weinig over om te eten. Jagen mochten ze ook niet want dat was een privilege van de adel. Dat stond tegenover dat ze niets te vertellen hadden. Dat moest een keer fout lopen.
Hoppa, kop eraf
Geschat wordt dat de guillotine tijdens de revolutie van ongeveer 40.000 mensen hoofd en romp scheidden. Het grootste gedeelte behoorde tot de lagere sociale klassen. Dat is normaal, bij elke revolutie is uiteindelijk Jan-met de pet de lul. De meeste adel wist de dans te ontspringen. Ook revolutionairen zijn niet vies van een zak goud en floep, de celdeur stond miraculeus soms ineens open.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn instagram account.
Op TikTok vind je me ook