Waarom een blog?

Wie ben ik?

Wie ben ik? Dat is in feite niet interessant, wat u kan boeien zijn mijn verhalen. Ga daarom eerst naar mijn verhalen. En kom daarna terug. Of niet.

Nu u kennis heb genomen van die verhalen wilt u misschien weten wie ik ben. 

Mijn naam is Wim Slierendregt, ik schrijf verhalen. Ik ben getrouwd, al meer dan 45 jaar. We hebben 2 kinderen en 5 kleinkinderen. Kleinkinderen, dat is echt genieten.

Ik heb een brede belangstelling, dat noem ik  het verzamelen van nutteloze informatie en die informatie gebruik ik ook voor mijn verhalen.

Waarom schrijf ik? Geen idee, ik vind het leuk want ik gebruik mijn hersens maar vooral mijn fantasie. Ik schrijf over van alles en nog wat: van Trump tot sneeuwklokjes. Meestal gaat het over wat me op dat moment opvalt of intrigeert en probeer iemand een glimlacht te bezorgen met humor, ironie, bizarre weetjes en speelse onverwachte invalshoeken.

Elke twee weken plaats ik een verhaal op deze blog en met een Mailchipbericht geef ik dan een korte toelichting en een link. Als je die verhalen ook in je mailbox wilt hebben, neem dan via een contactformulier contact op.

Waarom een blog?

Waarom een blog? Wel sinds heel lang schrijf ik, wat ik dan noem, onzinverhaaltjes voor mijn kleinkinderen. Daarom heb ik voor de naam “www.schrijvervanonzin.eu” gekozen. Ik wilde het wat verbreden en een blog leek mij een goed middel.

Het zijn altijd verzonnen verhaaltjes met verwijzingen naar de werkelijkheid. Ooit circa vier jaar geleden ben ik hiermee begonnen voor mijn jongste kleinkinderen. Uiteindelijk is het een fantasy reeks geworden met kikkers, kraaien, draken, tovenaars, goden, Noorse helden, geesten, ook gewone mensen, Kaanbouters, djinns, computers, toverwapens en parallelle werelden. De kleinkinderen vragen elke keer: “Opa, heb je al een verhaaltje af?”. Ze vonden het leuk maar zijn er nu te oud voor. Ooit bouw ik die verhalen tot een boek om.

Ik schrijf nu andere verhalen en boeken. Onder het kopje “SHOP” heb ik er een aantal opgenomen. Je vindt een aantal van mijn verhalen als e-book bij Kobo.

En omdat een zekere ijdelheid mij ook niet vreemd is, wil ik mijn verhalen publiceren. Voor mijn eerste boek “Terug naar Shangri-la” is dat gelukt. Ik werk nu aan deel twee.

Is het goed wat ik schrijf?

Dat weet ik niet, maar dat zal mij een zorg zijn. Ik zoek niet de taalkundige perfectie; ik zoek een leuk verhaal. Ik ben niet geïnteresseerd in hoogstaande literatuur. Die belangstelling voor litteratuur is er op de middelbare school vakkundig uitgeslagen met boekenlijsten en boekbesprekingen. Dus exit litteratuur.

Dat zijn ongeveer de argumenten waarom ik schrijf en waarom ik een blog ben begonnen. O ja, er komt nog een belangrijk argument bij: zonder tekstverwerker was ik er waarschijnlijk niet aan begonnen; met een typemachine en tipp-ex werken, dat zie ik echt niet zitten.

Ik hoop dat mijn blog wat plezier geeft.

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Deze blog is gepubliceerd op 06-12-2016 en bijgewerkt op 10-02-2021