Sterven en doodgaan zijn twee verschillende dingen
Doodgaan is iets anders dan sterven. Dood gaan we allemaal. Vroeg of laat blazen we de kraaienmars. De oude Grieken zeiden “loop naar de raven” of “mogen de raven uw lijk verteren”. Misschien hebben wij van raven kraaien gemaakt, wie zal het zeggen.
Sterven is iets anders. Even afgezien van al die Napoleons in gesloten inrichtingen, leeft Napoleon nog steeds. Net als Alexander de Grote en Stalin.
Wanneer sterven mensen?
Je bent pas echt dood, dus gestorven, als niemand meer aan je denkt. Mijn vader is al ruim zestig jaar dood. Ik denk nog steeds aan hem, dus leeft hij nog. Na zo’n honderd jaar zijn zo ongeveer de laatste herinneringen bij het nageslacht opgelost in de tijd en zijn de meeste mensen gestorven.
Wat moet je doen om niet te sterven?
In ieder geval iets bijzonders, alhoewel dat niet altijd opgaat. De uitvinder van het wiel? Geen idee wie dat was. Of recenter: de eerste ontploffing van het buskruit? Waarschijnlijk is die chinees naamloos begraven. Voor het haring kaken staat in Biervliet het standbeeld van de uitvinder Willem Beukelszoon. Vlaamse vissers pasten het al veel eerder toe. Dat standbeeld verdient Willem maar dan vanwege het spreekwoord “beter goed gejat, dan slecht verzonnen.” Wie het echt uitgevonden heeft? Vermoedelijk een naamloze Deense visser.
Wie leeft voort?
Dat zijn veroveraars, dictators, moordenaars. Hitler, Stalin, Dzjenzis Khan waren niet bepaald ideale schoonzonen. Binnen en buiten de familie ruimden ze hele volksstammen uit de weg. Of neem de pausen, die in de herinnering zijn blijven hangen en niet omdat ze van die heilige boontjes waren. Daar zitten lekkere jongens onder: moordenaars, verkrachters, gifmengers, gewetenloze plunderaars en dieven. Ik heb er, met heel veel plezier, een boek over geschreven.
Aan niet sterven, heb je daar wat aan?
Je weet van niets na de dood. Of vrij naar Boudewijn de Groot: “zo lig je daar eenzaam. Precies zoals je er bent neergelegd.”
Soms heb je een praalgraf. Soms zoeken ze nog naar je graf, zoals dat van Dzjenzis Khan. De meeste zoekers gaat het niet om het graf maar om de stapels schatten die daar moeten liggen. Soms laten ze je niet met rust, breken je botten en voor je het weet, ben je een relikwie.
In Nijmegen graven ze je op en gooien ze je in een museum. Of laten je buiten liggen met een glasplaat over je blote botten.
Lang gezond leven heeft de voorkeur
Doodgaan kan altijd nog. Daarom geniet ik liever zolang het nog kan van het aardse tranendal. Proost.
Na al die zware woorden over de dood en het leven, past misschien een link naar een vrolijke verhaal over tomaten.
Hier vindt je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook