Eric de Noorman
Wie van boven de 65 heeft nog nooit van Eric de Noorman gehoord? Die zullen er zijn, toch voor velen is het een naam die jeugdherinneringen oproept. Uit de tijd van “toen was geluk nog heel gewoon” een bekende Tv-serie maar ook een nummer van Kooten en de Bie uit Hadimassa. Het waren de 50-tiger jaren voor de welvaart Nederland binnen zeilde.
Eric de Noorman lezen?
Nog zie ik mezelf staan kijken naar de nieuwste uitgave van Eric de Noorman in het kleine kantoorboekhandeltje op de hoek van de straat. Ik geloof dat een nieuwe uitgave 25 cent kostte. Dat had ik niet. Dus het bleef bij kijken. Want in de bibliotheek waren stripverhalen destijds een zware erfzonde, dat was vloeken in de kerk. Ik las ze bij vriendjes.
Dit waren de 50-tiger jaren, de jaren van wederopbouw, zonder computers en smartphones. Eric bood een ontsnapping uit de saaiheid van het bestaan. Tovenaars, heksen, dwergen, monsters en zingende zwaarden doorbraken de werkelijkheid van alle dag.
Oblong boekjes
Het was niet alleen die mystiek en de gevechten. Het waren ook de vrouwen van Eric. Die waren behoorlijk sensueel. Niet alleen Winonah, de priesteres uit Atlantis, waar hij mee trouwde. Mijn favoriet was Heidrun. Niet dat ze veel liet zien maar dat ze stevig rondborstig was, kon het wegwerken van de Nederlandse uitgever niet verbergen. Wie wilde genieten van de sensualiteit die Hans Kresse in zijn tekeningen liet zien, moest de Vlaamse oblongboekjes kopen. Daar deden ze niet moeilijk over een paar halfblote borsten en of vrouwenbeen.
Zestiger jaren
In de zestiger jaren brachten de tweedehands boekjes goudgeld op. Nu is het minder maar € 20,– ben je in een stripzaak snel kwijt. Kijk op marktplaats, daar zijn ze soms, maar niet vaak, goedkoper. Af en toe pak ik nog een boekje en bewonder de tekenstijl van Hans Kresse. Ach, das war damals, opa. En als ik wil lachen pak ik Guust Flater. Altijd goed.
Station Arnhem centraal
Niet alleen bij het station, op meer plekken hingen doeken van Eric de Noorman. Die bij het station vind ik het mooiste. Het enorme doek werd in 2006 opgehangen. Het is nu verwijderd maar komt ergens terug. Hoop ik.
Hier vindt je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Wil je meer weten? Klik hier op Wikipedia.