De Franse koningen vreeën fors buiten de deur. Daar is niet veel in veranderd. In onze recente geschiedenis kreeg koning Albert van België een proces aan zijn broek van zijn buitenechtelijke dochter. Prins Bernhard had minimaal twee buitenkinderen. In Nederland loopt een prins Klijnstra rond. Dat schijnt een kind van Hugo Carlos te zijn, de ex van Irene. Carlos van Spanje vecht met twee buitenechtelijke kinderen.
Vroeger ging het iets anders. Ook toen werden de nodige buitenechtelijke kinderen geboren. Daar deden ze niet al te moeilijk over. Het kind kreeg een titel en opleiding. Niets geheim.
Een paar voorbeelden. Prins Maurits had geen erfopvolger, maar wel twaalf kinderen. In Londen woont een rechtstreekse afstammeling van Willem de Zwijger.
Charles II had een hele schare erkende buitenechtelijke kinderen had, maar geen wettige opvolger. Wat een boterbriefje al niet voor verschil maakt.
Neem Henry II van Frankrijk. Zijn officiële maîtresse was Diana de Poitiers. Die gaf hij de kroonjuwelen, een hogere titel en een kasteel. Hij was keurig getrouwd met Catharina de’ Medici.
Het zal je maar gebeuren op je 14de uitgehuwelijkt worden en van Florence naar Parijs moeten verhuizen. Bovendien mocht ze haar poppen niet meenemen.
Dat was een cultuurschok voor haar, want Florence was een stuk beschaafder dan Parijs. De Franse adel vond dat kroonprins Henry beneden zijn stand trouwde. Dat vond de kroonprins vermoedelijk ook. Maar aan hem werd, net als Catherine, niets gevraagd. Adellijke geslachten dachten niet in termen van liefde. Ze dachten als ondernemingen in fusies en overnames. Vermoedelijk bracht Catherine een flinke som geld mee, maar belangrijker was de toegang van het Franse koningshuis via Catherine naar de Italiaanse banken. Voor de’ Medici golden andere factoren. Ze hadden al een paus in de familie. Om bij de top van de Europese adel te komen, was een huwelijk met het Franse vorstenhuis het ultieme doel en daar hadden ze graag een dochter voor over.
In het begin had Catherine dikke pech. Ze kreeg geen kinderen en Henry gaf de voorkeur aan zijn maîtresse. Die was twintig jaar ouder. Het zou me niets verbazen als daar het spreekwoord ‘op een oude fiets moet je het leren’ vandaan komt. Het enige wat daartegenin gaat, is dat er toen nog geen fietsen bestonden.
Pas toen de maîtresse zwanger van hem was, wende Henry zich tot Catherine. Die kreeg toen kort achterelkaar tien kinderen.
Henry was gevoelig voor vrouwelijk schoon. Hij had nog twee kinderen bij twee andere vrouwen. MeToo had toen een hele andere betekenis. De omgang met vrouwen vertaald naar de huidige tijd: als Joost Klein de cameravrouw aan de haren had meegesleurd, was er niets aan de hand geweest.
Catherine kreeg de macht nadat Henry als gevolg van een steekspel het lootje legde. Het eerste wat ze deed was de minnares de toegang tot de stervende koning weigeren. Daarna schopte ze de maîtresse de stad uit en de juwelen pikte Catherine ook in.
Zij was een intelligente en politiek bekwame vrouw. Catharina stelde zich ten doel de macht van het Huis Valois te handhaven door het tegen elkaar uitspelen van de radicale politiek-godsdienstige fracties: katholieken de Guises en hugenoten de Coligny’s. Dat leidde uiteindelijk tot de Bartholomeusnacht. Haar schoonzoon Hendrik van Navarra bekeerde zich ijlings tot het katholicisme en werd uiteindelijk de nieuwe koning van Frankrijk.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Geef een reactie