Duivelse pausen
Duivelse pausen bestaan die? Jazeker, in de krochten van het Vaticaan liggen de smeuïge verhalen voor het oprapen.
Minnaressen, sensatie, roof, gif, macht, moord, seks in alle vormen. Heel wat pausen waren er niet vies van. Hun duivelse karakter, hun omgang met de macht en de rijkdom van de kerk: vaak was de paus geen voorbeeld van een stichtelijk geloof. En waarom wilden ze een baan waarbij bijna dertig procent onprettig aan het einde kwam?
Eindelijk komt pausin Johanna tot leven en krijgt de duivel Moenen een podium. En hoe zit het met de kinderen en kindskinderen van de pausen?
Moord, roof, seks: het gebeurde allemaal op en onder de heilige stoel in Rome
Waar of verzinsel?
Is dit allemaal waar? Jazeker, tijdgenoten en gereformeerden hebben met heel veel plezier de teloorgang van het pauselijke ambt opgetekend. En laten we vooral de ‘sedia stercoraria’, de ‘pauselijke kakstoel’ niet vergeten. Een tweede vrouwelijke paus kan de kerk zich niet veroorloven en dus nemen potentiële pausen voortaan plaats op een grote, marmeren zetel met een gat in de zitting. Eén van de jongere kardinalen voelt of de beoogde paus inderdaad man is. Ik neem aan dat hij van tevoren zijn handen opwarmt en na afloop zijn handen wast. Als de opvolger van Petrus in spe inderdaad man is, roept de ballenvoeler luidkeels: “Testiculos habet et bene pendentes!”, oftewel: “Hij heeft testikels en ze hangen goed!”.
Het verhaal doet al eeuwen de ronde. Ik denk dat als zoiets totaal ongeloofwaardigs al eeuwen standhoudt dan moet het waar zijn. Volgens mij houdt de kerk die stoel ergens diep in de krochten van het Vaticaan verstopt.
Wil je meer lezen over de kerk, als Sodom en Gomorra in Rome? Klik hier. Het is als e-boek gratis te lezen bij Kobo-plus
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram-account.
Geef een reactie