Dat was drie weken geleden en de dagelijkse zoektocht naar een stageplek had niets meer opgeleverd dan het vloekend weggeslingerde archeologenblad. In de kroeg van Jaap staarde hij vol zelfmedelijden achter het opnieuw lege glas voor zich uit.
Van het weer werd hij ook niet vrolijk. Buiten viel uit de egaalgrijze lucht een niet te stoppen drizzelregen, al urenlang, zo’n regen die je bijna niet voelde en waarvan je drijfnat werd. De Nijmeegse vlag van Jaap, rood met zwart, had het wapperen opgegeven, stil hing hij omlaag en liet het water uit zich druppelen. De regen had één voordeel: de zomerse stoflucht was verdwenen.
“Ha die Witte.” Zijn vriend Wim Slagter schoof aan met twee witbiertjes.
“Hallo Zwarte.” Zo begroetten Wim en Gijs elkaar al jaren.
(Word vervolgd)
Toelichting
Dit gedeelte komt uit het eerste hoofdstuk van ‘De tunnel van Merlijn.’ YA fantasy over Gijs en zijn zoektocht naar Merlijn om een Shangri-Laan te redden. Aliens, magie en een nieuwsgierige journaliste kruizen zijn pad. Slaagt hij?
Nieuwsgierig? Deze link brengt je naar een inkijkexemplaar en toon de eerste pagina’s van het verhaal.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram-account.
Geef een reactie