An Irish Blessing
De prent, an Irish Blessing, uitgevoerd in Keltische stijl, het doet een beetje denken aan het Book of Kells. Mooi uitgevoerd. Ik zeg altijd, ik verzamel nutteloze kennis. Ik wilde meer van die prent weten en dan kom je, natuurlijk, op Ierland uit.
Ah, die groene parel in de Atlantische Oceaan. De Ierse fjorden doen mij denken aan de drakkars van Eric de Noorman die langzaam over het water naar het strand glijden.
We willen er eigenlijk nog steeds een keer naar toe, het trekt, het blijft trekken. Of het er ooit van komt, is zeer de vraag. We willen nog zoveel.
Kelten
Ierland, mooi groen met een oude geschiedenis, een Keltisch eiland en de Kelten hebben mij altijd geïntrigeerd. De Kelten, ooit een machtig volk; ze veroverden zelfs Rome en vertrokken pas nadat de Romeinen een afkoopsom betaalden. Those were the days voor de Kelten. Romeinen laten zich niet vernederen en nemen altijd wraak, dat ondervindt niet alleen Carthago maar ook de Kelten. Bij het veroveren van West-Europa worden de Kelten vermoord, verdreven of geromaniseerd. Hoe dan ook ze verdwijnen bijna geheel van het vasteland.
Ierland
In Ierland is de geschiedenis tastbaar aanwezig. De geschiedenis is hard en bloedig. Het eiland is bezaaid met ruïnes. Eeuwenlang hebben de Ieren gevochten met Noormannen, Engelsen en Schotten. Tot op de dag van vandaag bestaat de Ierse Kwestie en de Oranjemarsen zijn rechtstreeks terug te leiden naar onze eigen Willem III. Misschien had Balkenende dit wel in gedachten toen hij het had over onze roemruchte VOC-mentaliteit.
Vreemd genoeg hebben de Romeinen Ierland nooit veroverd. Oh, ze zijn er wel geweest en hebben gestookt in plaatselijke conflicten, dat kon je wel aan die Romeinen overlaten. Gevestigd hebben ze zich er nooit.
En als er geen invasies zijn, dan is er wel de aardappelcrisis in het midden van de 19de eeuw. In een massale emigratiegolf zijn 2 miljoen Ieren in slechts 5 jaren in wanhoop naar een ander land, vooral de USA, vertrokken.
Misschien vanwege die geschiedenis doet Ierland mij vooral aan muziek, schrijver en dichters denken. Het zachte antwoord op die harde geschiedenis. Ik zie dan een Ierse bard met een luit voor me, beetje romantische onzin, dat weet ik ook wel. Er is genoeg echte kunst te genieten: William Butler Yeats, Samuel Beckett, Van Morrison, the Dubliners, de Pogues, U2, hoeveel meer moet ik nog noemen. Vergeet trouwens onze eigen Maarten Toonder niet, hij heeft er gewoond en gewerkt.
An Irish Blessing
Het blijft een mooi Iers gedicht:
May the road rise to meet you
May the wind be always at your back
May the sun shine warm upon your face
And the rain fall soft upon your fields
And until we meet again
may God hold you in the hollow of his hand
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram account.
Geef een reactie