Frank legde de telefoon neer en leunde achterover. A.H.F. Hendriks was een Nijmegenaar met een grijs randje. Hij leefde goed, maar zonder aanwijsbare bron van inkomsten. Hij had geen strafblad en stond bekend als een man, een man, een woord, een woord. Getrouwd, twee kinderen. Misschien kon een gesprek duidelijkheid brengen.
‘Fijn dat u wilde komen. Ik heet Frank Postma.’
‘Gin problim ik fiend ‘t leuk um op ‘t stadshuus te komme. Ik bin Antonius Aemilia Faustina Hendriks.’
‘U heeft bijzondere voornamen.’
‘Jao en da’s wuirschienlik oek de reje da ik hier sit. Al de leje fan mien femilie hebbe deselfde feurnaomen. Folgens de ferhaole stamme we af de Romeinse Aemilia Faustina.’
‘Hm. Mijnheer Hendriks, ik ben Fries. Voordat ik nu in het Fries tegen u en u tegen mij in het Nijmeegs gaat praten, kunnen we misschien beter overschakelen naar het Nederlands.’
‘Gin problim.’
‘Mooi, dat is geregeld. Het kantoor Jansen, Jansens, Eykhout en Tilanus staat als duur bekend en die werken voor u?’
‘Het is een vriendendienst van Eykhout, ik heb hem wel eens …uh … geholpen.’
‘U eist ook tien miljoen namens Aemilia Faustina. Een geest is meestal niet geïnteresseerd in euro’s.’
Antonius haalde de schouders op. ‘Ik wil er zelf ook beter van worden. Maar er valt met me te praten.’
‘En Aemilia Faustina is de Loden Lady?’
‘Ja, ik stond er zelf ook van te kijken. Een Romeinse afstamming! Ik heb het altijd als een familielegende, zo’n lariekoekverhaal, beschouwd. De naam was vermoedelijk al tig keer verhaspelt en luidde misschien wel Agnes Voutien. Ik noem maar wat.’
‘Hoe bent u achter die familierelatie gekomen?’
De rilling die door Antonius trok, ontging Frank niet.
(Wordt vervolgd)
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram-account.
Mijn boeken vind je bij Ambilicious en bij Kobo.
Geef een reactie