‘Je zult het niet geloven, het is bizar. Maar het begon een maand geleden …’ Antonius vertelde dat hij plotseling nachtmerries kreeg van een skelet. Drie nachten lang negeerde hij haar gepraat. De vierde nacht kon hij het roepen niet langer weerstaan en liep de stad in. Het leek doelloos, maar hij volgde het harder worden van de roep tot hij voor het oude ABN-AMRO kantoor stond. Toen zweeg de stem. ‘De volgende dag ging ik het tijdelijke Valkhof museum in en mijn voeten brachten me bij de Loden Lady. Nu komt het echte bizarre en als je me niet gelooft, kan ik je het niet kwalijk nemen. Ik stond bij het skelet en ferdomd, ik sag huir bindere ‘n lief kriege. Befend stapte ik achteruut.’
Snel hief Frank zijn hand op en schonk een glas water voor de lijkwitte Antonius in. ‘Ik zie dat je gelooft wat je zag. Hoe zag ze eruit.’
Het lege glas klapte op de tafel. ‘Ik herkende trekken van mijn grootmoeder. Dit was echt, geen delirium. En ze had een boodschap. Ze wil haar graf terug.’
‘Valt ze je nog lastig?’
‘Zoals ik zei, heb ik die Romeinse afstamming altijd onzin gevonden. Nu is het echt voor me en Aemilia zweeft in de nacht om me heen.’ Opnieuw trok een rilling door Antonius.
‘We moeten dit netjes oplossen. Maar eerst moet ik meer weten. Ik neem zo snel mogelijk weer contact met je op.’
(Wordt vervolgd)
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke facebook
Dit is mijn Instagram-account
Mijn boeken vind je bij Ambilicious en bij Kobo.
Geef een reactie