Eelco vier

Citaat

Waarom zijn vader met zijn moeder was getrouwd was duidelijk. Eelco zou ook met haar getrouwd zijn. Zijn vader kon boeiend vertellen over hun ontmoeting op het surfstrand in Normandië. Met Klaas en nog twee broers stond Frederik daar op een camping. Vlak bij de zee, vanwege de perfecte surfgolven. In de grote tent voor hen sliep Yvette met haar vriendinnen.

Zijn vrijpostige benadering in het strandcafé strafte ze af door met een magische vloek het dienblad van de ober over Frederik heen te laten storten. Klaas lachte hem keihard uit en zei: ‘Die meid is link. Brand er je vingers niet aan. Ik voel de magie helemaal hier.’

‘Poe, het zal me niet tegenhouden om het te proberen.’

Frederik bood zijn excuses aan en een kop koffie. Bij het teruglopen naar de tent veranderde hij een stel simpele margrieten in een bos rozen. ‘Alsjeblieft, ik heb de doornen alvast weggehaald.’

Het staaltje magie deed Yvette hem met andere ogen bekijken en ze hadden een spetterende vakantieliefde. Frederik vertelde er wel eens over als hij iets te veel gedronken had. Yvette kon hij gewoon niet vergeten. Zoals hij dan vertelde: ‘Haar fonkelende blik raakte ik niet kwijt. Zo’n gevoel had ik niet eerder. Ik leefde bij de dag en genoot van de geneugten van het leven. Ik wist dat ze in Selles-sur-Cher woonde. Ik trok de stoute schoenen aan en zocht haar op. Niet door aan te bellen. Ik keek wel uit; ik had verhalen over haar pa gehoord.’ Nee, hij liet eenzelfde bos rozen bezorgen als toen bij het strand. Ze begreep de boodschap. In het café en even later op de hotelkamer liet ze merken dat het voor haar ook meer was dan een zomerse strandliefde.

Eelco en zijn broers vonden het altijd een prachtig verhaal en moedigden hun vader aan alles te vertellen. Die aanmoediging had hij niet echt nodig en meestal zat hun moeder er stil bij. Voor haar was dit gedeelte geen prettige geschiedenis. Frederik trok de stoute schoenen aan en ging haar vader om haar hand vragen. ‘Dat heb ik geweten. Yvette Loiret La Chalotiére was een machtige heks uit een oud geslacht van heksen en tovenaars. Haar pa sloeg me met toverspreuken de deur uit. ‘Je bent een minkukel met de naam Frederik Bruinvis, een uit de klei getrokken waardeloze magiër. Zo’n omhooggevallen illusionist is te min voor een Loiret La Chalotiére. Als je het toernooi van Najac wint, is het een andere zaak. Gezien het slappe verweer tegen mijn spreuken zie ik je die prijs niet halen.’

Dit is een citaat uit mijn e-book ‘De tombe van heden, verleden en toekomst.’ Hier vind je het e-boek

Hier vind je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Dit is mijn Instagram-account.