Ivy had zin in een leuke avond en haar vriendin Maria was er ook voor te porren of zoals ze zei: ‘Ivy, we gaan naar café van Buuren, daar is de sfeer altijd goed. Verder zien we hoe de avond loopt.’
Het eerste biertje smaakte prima en Ivy vroeg een tweede biertje toen Maria naar het toilet ging.
Teruggekomen en na een slok van haar biertje, vroeg Maria. ‘Je had het laatst over ene Marc, een leuke knul, blond met blauwe ogen.’
‘Ja. Hoezo?’
Maria schoof Ivy een papiertje toe. ‘Je kent mijn belangstelling voor de berichtjes op prikborden. Lees dit eens.’
Verbaasd las ze: Ivy, Marc hier. Giorgione wil je graag schilderen. Bel me alsjeblieft op. 06-84129865. Geïrriteerd keek ze haar vriendin aan. ‘Wat een rotzak, hier staat met zoveel woorden dat hij me bloot wil zien. Morgen bel ik hem op om uit te vogelen wat dit voorstelt.’
Verdomme, altijd als hij zich concentreerde op een lastig biologisch vraagstuk, belde iemand. Het nummer zei hem niets, het was vast een energiemaatschappij of zoiets. Weg ermee.
Bijna direct ging zijn telefoon weer over. Het was hetzelfde nummer. Dan was het waarschijnlijk geen energiemaatschappij. Die belden niet direct terug. ‘Met Marc.’
‘Waarom val je me lastig met obscene briefjes in de kroeg?’
Direct was Marc de biologie vergeten. ‘Ivy. Wow, tof dat je belt. Je was ’s morgens ineens verdwenen. Ik wil je graag weer zien, maar ik heb geen telefoonnummer. Vandaar die briefjes.’
‘O, die Marc. Ja, vaag herinner ik me iets. We hadden te veel gedronken en met een mooi compliment over het portret van Giorgione kreeg je me in bed. Meestal overkomt me dat niet.’
‘Hoho, het lag wel even anders. Ik noemde de schilder na het vrijen en het klopt nog steeds: je bent mooier dan zijn model. Ik wil je dolgraag nog een keer zien.’
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram account.
Geef een reactie