‘Ik vind Valentijnsdag niet leuk.’ Marc vond het verstandiger het woord hekel weg te laten. Bovendien voelde hij een lichte teleurstelling. Ivy maakte duidelijk dat hun eerste nacht samen een vergissing was. Wat ze hem bood, was een nieuwe kans.
‘Tja, dan heb je een probleem. Kom je zonder iets, dan geloof ik niet dat het tussen ons iets kan worden. Sterker nog, ik laat je staan, zonder iets te zeggen.’
Wat moest Marc doen? Hij wilde haar graag terugzien, Valentijn of niet.
Ivy had beslag gelegd op een leuk tafeltje in de uitbouw. Door de speakers klonk ‘my generation.’ Toepasselijk vond Marc. ‘Alsjeblieft, een mooi cadeau voor veertien februari, de dag van de heilige Valentijn.’
Om ruimte voor het grote pak te maken, griste Ivy haar biertje weg. ‘Volgens mij is er niets heiligs aan Valentijnsdag.’
‘Toch wel. In Saoedi-Arabië is het feest om religieuze redenen verboden.’
Met haar heldere, mooie lach trok Ivy even de aandacht van de andere tafeltjes. ‘Dat zal wel. Ik denk dat jouw gedachten bij dit pak helemaal niet religieus zijn.’ Zorgvuldig, Ivy wilde het papier heel houden, maakte ze de doos open. Opnieuw klonk haar lach. ‘Het is een origineel cadeau dat geef ik toe. Hoe kom je eraan?’
‘De rozenbottels komen uit het voedselbos en het arboretum. Klimop groeit overal. De prei en de salie komen van de volkstuin van mijn vriend James.’
Ivy bekeek opnieuw haar cadeau. ‘Het is origineel, toch heb ik gelijk. Dit is suggestief, absoluut niet religieus. Ga maar na: prei is gewoon prei. Salie betekent waardering en vriendschap. Je bindt het samen met klimop. Dat staat voor volharding in verlangen. En dan rozenbottels, die staan voor wachten op de ware. De boodschap is duidelijk, je wilt met me naar bed.’
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram account.
Geef een reactie