Morgothal

‘Het verdwenen volk’ deel twee van de trilogie ‘de tovenaarstweeling’ is bij Ambilicious verkrijgbaar.

Een episch fantasy avontuur vol magie, verraad en eeuwenoude geheimen.

Citaat:

Hij liet ze wachtten, eerst wijn. Het bezoek zette hem aan het denken. Wie waren die vreemdelingen? Het niveau in de kruik bereikte de bodem. De bottelier kende de opdracht van de rentmeester en zorgde voor een nieuwe kruik. Dwaine liet de kruik onaangeroerd. Zijn nieuwsgierigheid won het van zijn drankzucht. Hij slofte naar de grote zaal. Zelden gebruikte hij de kamer, die diende als ontvangstzaal, gebedsruimte en soms als slaapzaal. Bidden deed hij al jaren niet meer en hij voelde zich niet thuis in de grote ruimte met de kleine spleten aan de buitenzijde en de grotere ramen, die uitkeken op de binnenhof. De grote tafel en haard domineerden de ruimte. Hij plofte in de zetel en een gebaar aan de lijfbediende volstond.

Twee vreemde dwergen stonden voor hem. Graslanddwergen kende hij, op die wereld was hij ooit, twintig jaar geleden of zo, geweest. Dit waren andere dwergen, iets donkerder, steviger gebouwd met een wat arrogante houding en een zelfbewuste blik in hun ogen. Uit de nevel van alcohol kwam een golf van haat naar boven. ‘Smerige eedbrekers, laffe onderkruipsels, jullie hebben mijn familieleden ver moord in de oorlog der stenen. Waarom zou ik jullie niet ter plekke tot as verpulveren? Wat moeten jullie? Stelletje rottige steenvreters, verraders, tuig.’

Van het niet aanbieden van een stoel keken de twee dwergen niet op, ze knikten. ‘Heer, vanuit uw standpunt heeft u helemaal gelijk, wij betreuren de uitkomst, we hadden liever gewonnen. Dwergen hebben een lang geheugen. We betalen nog elke dag de prijs van de verloren oorlog. De moorden op de tovenaars met geelwit haar en groene ogen betreuren we.’ Bevend van de door die herinnering opgeroepen emotie bracht Dwaine de beker naar zijn mond. ‘Wat let me om jullie in de cel te gooien of de kop af te hakken?’

‘Niets, behalve onze toverkracht en voor de tovervloeken door de ruimte vliegen kunt u beter even luisteren en dit keer zweren wij bij Morgothal dat we de waarheid spreken.’ Morgothal! Daar zweerden dwergen alleen bij als het van het hoogste belang was. ‘Water,’ schreeuwde Dwaine naar een bediende, ‘met munt en Sint-janskruid,’ gilde hij er achteraan. Hij wilde een helder hoofd hebben. Een eed op Morgothal was nog nooit gebroken door een dwerg.

Mijn fantasy boek ‘Het verdwenen volk’ is verkrijgbaar via de (online)boekhandel en de Boektiek van Ambilicious. Nieuwsgierig? Deze link brengt je naar een inkijkexemplaar en toon de eerste pagina’s van het verhaal.

Hier vind je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook