Wie regelmatig tegen een paaltje aanknalde was François Haverschmidt, zoon van een wijnhandelaar en student theologie in leiden. Een Frans-Duitse naam, wijn, student, theologie, dan weet je het wel. Die combinatie kun je alleen overleven door een regelmatige forse inname van alcoholica. Dronken viel François elke keer over die stomme zuiltjes. Logisch dat hij later als schrijver koos voor het pseudoniem Piet Paaltjes. Veel boeken schreef hij niet, zijn kracht lag in gedichten, ‘snikken en grimlachjes’ is het bekendste werk en het is niet bepaald wat ik fantasy zou noemen.
Hij bivakkeerde vaak ladderzat zingend naast en soms in de grachten en misschien hebben ze daarom in leiden overduidelijk iets met paaltjes en zingen. Ze hebben ‘het paaltjeslied’ van de Leidse Sleutelgaten Groep en ik hou mijn mond dicht over het lied ‘de fiets van Piet Paaltjes kwam juist hier voorbij’. Volgens mij zijn ze behoorlijk knetter daar in Leiden.
De vrouw van Lot
Waar komen al die paaltjes vandaan, wat is hun oorsprong? Die is niet terug te vinden. Het begon met de vrouw van Lot, die werd zoutpilaar, daarna kregen we de grenspaal, toen kwam de kanonsloop op de kop in de grond om de gevel te beschermen. Vervolgens is het volledig uit de hand gelopen en nu zitten we met al die dingen opgezadeld.
Nederland zou trouwens Nederland niet zijn zonder processen over die paaltjes, het barst hier van de goedgebekte mensen die hun recht zoeken.
Botsingen komen veel voor: niet uitgekeken, slecht zicht, te druk met het mobieltje, verkeerd geplaatst enz. Meestal verliest die goedgebekte rechtzoeker dat proces onder het motto: “kijk uit je doppen, je weet dat die dingen er staan.”
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Geef een reactie