Er bestaat ook zoiets bizars als paaltjesgerechten. Meestal is dat een combinatie met rookworst, al dan niet in stukken gesneden.
Waar komen al die paaltjes vandaan, wat is hun oorsprong? Die is niet terug te vinden. Ik bedoel voor die honderd miljoen kippen heb je in Barneveld tenminste nog een standbeeld, maar voor die honderd miljoen paaltjes bestaat geen standbeeld.
Het is begonnen met grenspalen, dan komt de kanonsloop op zijn kop in de grond om de gevel te beschermen. Daarna is het volledig uit de hand gelopen en nu zitten we met al die dingen opgezadeld.
Je hebt Amsterdammertjes (drie andreaskruisen), Leidenaartjes (twee sleutels), en Hagenaartjes (ooievaar). Ongetwijfeld zijn er nog veel meer, maar daar heb ik mij niet in verdiept; je zou er een punthoofd van krijgen, van die paaltjes. De mooiste staan in Nijmegen (uiteraard); in de binnenstad staan er een stuk of tien, gemaakt door kunstenaars. Mijn favoriet is het paaltje met de duivelskop; dat is natuurlijk een symbolische verwijzing naar de duivel Moenen in het stuk ‘Mariken van Nimwegen’.
Nederland zou trouwens Nederland niet zijn als er ook geen processen over die paaltjes gevoerd zijn. Botsingen komen veel voor: niet uitgekeken, slecht zicht, te druk met het mobieltje, verkeerd geplaatst enz. Meestal verlies je zo’n proces onder het motto: “kijk uit je doppen, je weet dat die dingen er staan.”
Dit zijn zo’n beetje de gedachten die bij me opkomen als je gezellig aan het fietsen bent met een groep van het Gilde uit Nijmegen. Pas op: “paaltje”.
Maandag = wasdag, woensdag is gehaktdag, vrijdag = visdag, zondag is kerkdag en nu hebben we ook donderdag = paaltjesdag.
Inderdaad: hoe ouder hoe gekker. Maar dat is wel leuk.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Geef een reactie