Als Gio van Wijk kwaad wordt, springt glaswerk kapot. Een heks leert hem de eerste stappen om zijn vreemde krachten te beheersen. Zijn moeder Wilma laat de naam van zijn vermoedelijke Sinti vader, Giuvanni de Basulty, vallen. Gio vertrekt met een Wicca-groep richting Roemenië om zijn vader te zoeken en achter zijn vreemde gaven te komen. Zijn moeder dwingt Eloise Gio te verleiden zodat zij haar zoon in de gaten kan houden. In Duitsland vernietigd Gio met zijn ontluikende krachten een duivels medaillon.
De geest die daarin zit komt vrij. De geest wil sterven en gaat achter Gio aan om hem om een echte dood te smeken. Gio breekt met Eloise nadat hij via een heks achter de rol van Wilma en Eloise komt. Tenslotte staat hij bij het graf van zijn vader. De geest heeft zich kenbaar aan Gio gemaakt. Met behulp van een druïde en Keltische goden weet Gio de geest te doden. Met zijn oom gaat hij terug naar Roemenië. Daar verdient hij als tovenaar voldoende geld om in Den Bosch een huis te kopen en te beeldhouwen. Bij een optreden ontmoet hij opnieuw Eloise. Geeft ze hem een kans om het goed te maken?
Citaat:
“Giuvanni.” Deze keer dramde Gio zo hard door dat, voor ze haar tong af kon bijten, de naam eruit floepte. In de korte stilte vroeg ze zich af hoe fel hij zou reageren.
“Je wist toch niet wie mijn vader was?” Voor de zoveelste keer voelde Gio zich belazert. Gevoelens van woede en verdriet worstelden met elkaar om als eerste in verwijtende woorden zijn moeder om de oren te slaan.
“Nee, nee,” Wilma schrok van de met gebalde vuisten opgesprongen Gio, “ik heb nooit gezegd dat ik hem niet kende. Kalm Gio, kalm alsjeblieft.” Het schetterend tjilpen van de fladderende parkiet teisterde haar oren. Dat rotbeest schoot bij elk onverwacht geluid in de stress. Met een zwaai gooide Wilma de oude theedoek over de kooi. Dat bracht stilte.
Gio kalmeerde niet, dat stadium was hij voorbij. “Ma, krijg het leplazarus. Welke moeder belazert haar eigen zoon? Eerst was ik van de ooievaar, daarna kwam je op de proppen met een barman. Die, hoe toevallig, met bar en al met de noorderzon verdween. Vervolgens was Joep, de vader van Mieke, mijn pa. Tot hij me in een dronken bui vertelde dat hij je leerde kennen met mij als peuter. Pa Joep werd weer oom Joep.”
“Kalm Gio, alsjeblieft voor het te laat is. Ik zal het uitleggen.” In de hoop dat tijdrekken hem zou kalmeren, raapte ze de omgevallen stoel op en duwde Gio met zachte dwang aan tafel.
“Zeker met weer een nieuwe leugen. Sinterklaas misschien? Noem het zoals je wilt, maar zijn naam gaf je me nooit. Die hield je voor jezelf, terwijl je wist dat ik naar iets, wat dan ook, van die vader verlangde.” Kalm worden was er voor Gio niet bij.
‘Pinggg…pinggg,’ en twee kristallen glazen sprongen aan diggelen.
‘De zoektocht van Gio’ is een single fantasy e-boek. Het is verkrijgbaar via de (online)boekhandel en de Boektiek van Ambilicious. Nieuwsgierig? Deze link brengt je naar een inkijkexemplaar en toon de eerste pagina’s van het verhaal.
Geef een reactie