Ik schrijf fantasy boeken, het zijn geen korte verhalen en vaak meerdere delen. Het beslaat het brede scala van het genre.
Dat was drie weken geleden en de dagelijkse zoektocht naar een stageplek had niets meer opgeleverd dan het vloekend weggeslingerde archeologenblad. In de kroeg van Jaap staarde hij vol zelfmedelijden achter het opnieuw lege glas voor zich uit.
Van het … Lees verder
Af en toe hielp hij als vrijwilliger mee bij een opgraving in de buurt. Altijd gooide hij bij de projectleider een visje uit voor een stageplaats. Tot nu toe tevergeefs, op dit moment lag alle hoop bij de vrijwilligersklus van … Lees verder
Zijn vriendin Lucia had het uitgemaakt. Van haar kant radicaal en definitief. Voor zijn ogen verdween zijn nummer uit haar mobieltje. De uitstraling van liefde had hij al een poos niet gezien, maar deze uitdrukking van pure woede overdonderde hem. … Lees verder
Af en toe sloeg de twijfel toe, had hij de juiste studie gekozen? Dan dacht hij aan die opgraving bij dat Romeinse grafveld tijdens zijn eerste stage. Nog zag hij het beeld voor zich van dat simpele stenen fluitje in … Lees verder
Het was rustig in de kroeg op deze doordeweekse dag. Jaap trok een stoel naar zich toe. Hij had zin in een praatje. “Gijs, heb je misschien de verkeerde studie gekozen? Je vriend Wim doet informatica, is dat niets voor … Lees verder
Gijs was het zelfs een keer overkomen dat een dronken student zijn slijtagebroek wilde kopen. Daar had Gijs geen seconde voor nodig. Onder de ogen van Wim wisselden broek en geld van eigenaar.
Hoofdschuddend zei Wim: “Gijs, je doet me … Lees verder
Gijs drapeerde de natte jas over een stoel bij het vaste tafeltje van hem en Wim. Voor hij goed en wel zat, kwam Jaap aanlopen met een glas bier. Een beetje aarzelend, hij had geen geld, pakte Gijs het glas … Lees verder
Die afspraak was in de kroeg van Jaap. Vanaf het moment, in dat eerste studiejaar, dat Gijs en Wim de deur openduwden en door het zware bruine tochtgordijn stapten, voelden ze zich thuis in de relaxte sfeer, dit werd hun … Lees verder
“Ma, laat me.” Gio voelde opnieuw de woede in zich opkomen.
“Wat laat me, er is niets mis met meubels maken. Wie denk je dat je bent? Ramses Shaffy? Omdat je met een gitaar wat hocus pocus kan laten zien? … Lees verder
Misschien vergiste hij zich. Hij wist dat oom Joep de vader van zijn zus was. Oom Bram, de vader van zijn broer, volgde Joep op. De ooms Kees, Willem en Gerard stapten haar bedstee in. Nooit tegelijk, altijd als de … Lees verder
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén