Lisa zweeg en lang bleef het stil tot de Eerste sprak. ‘We hebben denkend leven gevonden, ook al is het primitief. Deze planeet mogen we niet in bezit nemen.’ Toen de kakofonische ruziestemmen zwegen, bleek dat een groep instemde met … Lees verder
Categorie: korte verhalen Pagina 9 van 33
In de korte verhalen staan verhalen van 500 tot 1000 woorden. Het gaat over van alles en nog wat, van Trump tot sneeuwklokjes
Geelkleurige vleeseters met een haremstructuur vonden we als eersten. Het verschil met ons was dat het mannetje hier de sterkste was. De grote grijze beesten, we noemden ze de eetslurven, maakten eveneens indruk. Als dit het niveau van leven was, … Lees verder
Ook na een jaar vonden we het te riskant om de kerneenheid te laten landen. Als er iets fout ging, kwamen we nooit thuis. Als het niet regende, maakten we verkenningsvluchten. Van een hoogte van een kilometer of twee zweefden … Lees verder
Een week later was het gat van de inslag nog steeds onzichtbaar. Niet door rookwolken, maar door verdampend water wat het gat instroomde.
De Eerste zei: ‘Ondanks dat slechts vijftien van ons over zijn, blijft onze opdracht in stand: kunnen … Lees verder
‘Zwart … zwart … zwart.’ De gele lichten, de alarmbellen: dit was geen oefening. Ik liet alles vallen. Hoofden die verbaasd uit cabines keken, zouden het niet redden. Achter me dreunden de luchtsluizen dicht en met een schok maakte de … Lees verder
De eerste keer dat Jaap de vreemde begroeting hoorde, wilde hij direct weten waar dat op sloeg. Alle twee hadden ze naar hun haar gewezen, Gijs met dat gelige, bijna witte peenhaar en Wim met dat dikke gitzwarte haar. Wim … Lees verder
“Potdomme.” Met een woeste zwaai slingerde Gijs het archeologenblad door de kamer. Zijn woon-slaapkamer was ruim, maar voor het blad niet groot genoeg. Het tijdschrift knalde tegen het glas van de deuren van het Franse balkonnetje. Naar het op de … Lees verder
Eindelijk hoorde hij iets wat hij kon geloven. Het belangrijkste ontbrak. “Hoe heet hij?”
Wilma schudde spijtig haar hoofd. “We zijn te kort samen geweest. Hooguit twee weken. Ik ken hem alleen als Giuvanni van het woonwagenkamp.”
Was dit alles … Lees verder
Wilma nam een slokje likeur voor ze van wal stak. “Toen ik zeventien was, ontmoette ik hem in de bakkerij waar ik werkte. Hoe ging dat. Hij maakte grapjes, ik vond hem leuk, we gingen uit. De twee andere vriendjes … Lees verder
Er is schoonheid in de Nijmeegse bruggen, slot
Bruggen verbinden oevers. Dat is hun functie, dat is de reden van hun bestaan. Maar de bruggen over de Spiegelwaal verbinden ook schoonheid. De schoonheid van het nieuw ontworpen landschap. Schoonheid … Lees verder