Postbode of politieagent
Shakespeare zei “to be or not to be.” Ik heb andere problemen: is het een postbode of een politieagent? Ik bedoel het blauwe beeld voor het – straks voormalige – politiebureau bij het station in Nijmegen. Natuurlijk weet ik ook wel dat de maker de opdracht had een beeld van een politieman te maken. Ik verdenk hem er sterk van dat hij liever een postbode zag en voor mij is en blijft het de postbode. De brievenbezorger die, diep weggedoken in zijn zware regenkleding eenzaam door de striemende regen, trouw elke dat de post rond bracht.
De kunstenaar
De gemeente Nijmegen heeft op zijn website een pagina Kunst Op Straat. Daarin staat dat Ronald Tolman ‘de blauwe diender’ heeft gemaakt. Voor mij is dit nepnieuws. Ronald heeft het beeld wel gemaakt, maar zoals ik zei: hij maakte een postbode. Kan je nagaan hoe doortrapt ze nepnieuws weten te verspreiden.
Het is een voortdurende discussie in Nijmegen: is het een postbode of politieman? Het leidt tot verhitte discussie in de kroeg. Ach, daar zijn cafés voor: bier drinken en slap ouwehoeren. Het politiebureau wordt verplaatst. Als ze het beeld vergeten mee te nemen, wordt het vanzelf de postbode.
De postbode is veel bezongen
Ik heb al eerder een verhaal over de postbode geschreven. Het blijft mij boeien. De post bezorgen was heel lang essentieel voor het reilen en zeilen van de maatschappij. Elvis Presley zong ‘Return to sender. The Beatles, the Carpenters en the Marvelettes zongen alle drie ‘Please Mr. Postman.’ Zij wilden wel een brief. Shocking Blue vond ‘Send Me A Postcard’ voldoende.
Het barst van de synoniemen voor de postbode, wat meestal een teken van een belangrijk beroep is. Je hebt postiljon, postrijder, briefdrager, brievenbesteller, facteur, post, postbesteller, postbode en postman. De Selvera’s bezongen de postbode: ‘Heel veel jaren geleden op de diligence, reed trots en fier een knappe postiljon…’ Dat is toch mooi.
Maar zoals met alle dingen, ze komen en gaan. Dus de postbode is tegenwoordig niet een gewaardeerd postiljon, het is een bijbaantje voor studenten en gepensioneerden.
Rijk worden van post rondbrengen
Rijk worden van post rondbrengen kan dat? Jazeker, vraag het aan de familie Tassi of zoals ze tegenwoordig heten von Thurn und Taxis.
Eind 13e eeuw organiseerde de familie Tassi een koeriersdienst die verbindingen in Noord-Italië verzorgde. En natuurlijk met Rome want daar zat de paus met macht en geld. De Oostenrijkse keizer was diep onder de indruk en hij maakte ze de keizerlijke postbezorger van het Heilige Roomse Rijk. Dat deed de familie supersnel met estafettediensten en het maakte de familie Tassi schatrijk. Rijkdom is ook niet alles, status wel. Sociale status was in die tijd gelinkt aan adellijke titels en grondbezit. Dat hadden ze niet en voor de oude adel waren die Tassi’s parvenu’s. Dat duurde niet lang. Met geld krijg je een hoop gedaan en vanaf 1500 sprokkelden ze adellijke titels en landgoederen bij elkaar om uiteindelijk te eindigen als erfelijk rijksvorst von Thurn und Taxis.
Hier vindt je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn instagram account.