Proloog zeven

Met een voltooide spreuk was hij verloren, niets Walhalla, eeuwige pijn in de hel dat stond hem te wachten. De opdracht van de tovenaar: ‘Ik wil de vrouw levend,’ vergat hij, Svein wilde zelf leven! Het slap gegooide … Lees verder
Proloog zeven
Met een voltooide spreuk was hij verloren, niets Walhalla, eeuwige pijn in de hel dat stond hem te wachten. De opdracht van de tovenaar: ‘Ik wil de vrouw levend,’ vergat hij, Svein wilde zelf leven! Het slap gegooide … Lees verder
Proloog zes
Shaun had hem uitgeput en de spreuk van Caitlyn pinde hem vast. ‘Caitlyn, geliefde, kom met me mee, ik heb je bevrijd van je ontvoerder, kom met onze kinderen naar mijn burcht. Daar ben je veilig.’
Haar gescheurde … Lees verder
Proloog vijf
De combinatie van een geniepige wankelspreuk en een verblindende vuurflits van Dwaine deed Shaun heel even schokken. Orm stormde naar voren met zijn zwaard vooruit gericht als een speer. Halverwege trof de vuurvloek van Shaun hem, vallen deed … Lees verder
Proloog vier
Even bleef het stil, Shaun keek naar Dwaine, Dwaine loerde naar Shaun, wie opende het gevecht? Met de kreet ‘Nescius’ en gestrekte hand opende Shaun het gevecht. Hij taste Dwaine af, hij verwachtte niet dat Dwaine bewusteloos neerstortte.… Lees verder
Proloog drie
Huilend bleef ze staan, haar kinderen had ze een onzekere toekomst geschonken. Van dat beeld schudde ze zich los, Shaun had haar nodig. Vloekend op die gestoorde broer haastte ze zich terug.
Op de westelijke wenteltrap naar boven … Lees verder
Snel gleed haar blik over de baby’s, warme kleding, de briefjes en de beschermende medaillons zaten tussen de kleren, de slapende Lianne en Lyam waren klaar. Ze besteeg huilend de laatste trap naar de reis voor haar baby’s. Met trillende … Lees verder
Shaun ramde het bloederige zwaard in de schede en veegde het zweet van het voorhoofd. ‘Caitlyn, ik weet niet of we het redden. Mijn broer Dwaine is overgestapt naar de zwarte kant en de Vikingen zijn veruit in de meerderheid.’… Lees verder
Ja hoor, daar zijn ze weer: de politieke correctelingen die o zo bang zijn om iemand te kwetsen. Dit keer is het de directie van een Britse openbare school. Alsof ze daar al niet … Lees verder
Vanuit mijn binnenzak gooi ik de envelop in haar schoot. De vijfhonderd euro maken indruk. ‘Waarom heb je zoveel geld op zak?’
‘Ik ben chirurg en werk soms buiten de lijnen, als je begrijpt wat ik bedoel. De rest krijg … Lees verder
In een flits passeer ik in de natte nacht iemand langs de weg. Een liftster? Iemand met dit rotweer buiten laten staan, vind ik niet kunnen. Met de alarmlichten aan sta ik stil en wacht tot ze door de open … Lees verder
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén