“Sletje, ik zie het meer als zoektocht naar mijn wortels. Het samenzijn met jou tijdens die reis is een machtig mooie bonus.”
“Je gaat dus mee met de Wicca reis?”
“Over twee weken stappen we samen in de auto. Wie … Lees verder
“Sletje, ik zie het meer als zoektocht naar mijn wortels. Het samenzijn met jou tijdens die reis is een machtig mooie bonus.”
“Je gaat dus mee met de Wicca reis?”
“Over twee weken stappen we samen in de auto. Wie … Lees verder
“Wat ga je doen vanmorgen?” vroeg Eloise.
Gio trok het T-shirt over zijn hoofd voor hij antwoordde. “Op de parkeerplaats hierachter ga ik oefenen met twee flessen. Dat bedrijf is gesloten en ik heb de ruimte. Vanavond heb ik een … Lees verder
Eloise liet de krant zakken. Had ze het slot van de badkamer gehoord? Op haar tenen liep ze naar de deur. Ze grijnsde, ze had Gio te pakken. Haar ochtendjas liet ze van zich afglijden. Haar slipje ging dezelfde weg. … Lees verder
Ook na een jaar vonden we het te riskant om de kerneenheid te laten landen. Als er iets fout ging, kwamen we nooit thuis. Als het niet regende, maakten we verkenningsvluchten. Van een hoogte van een kilometer of twee zweefden … Lees verder
Een week later was het gat van de inslag nog steeds onzichtbaar. Niet door rookwolken, maar door verdampend water wat het gat instroomde.
De Eerste zei: ‘Ondanks dat slechts vijftien van ons over zijn, blijft onze opdracht in stand: kunnen … Lees verder
De eerste keer dat Jaap de vreemde begroeting hoorde, wilde hij direct weten waar dat op sloeg. Alle twee hadden ze naar hun haar gewezen, Gijs met dat gelige, bijna witte peenhaar en Wim met dat dikke gitzwarte haar. Wim … Lees verder
Dat was drie weken geleden en de dagelijkse zoektocht naar een stageplek had niets meer opgeleverd dan het vloekend weggeslingerde archeologenblad. In de kroeg van Jaap staarde hij vol zelfmedelijden achter het opnieuw lege glas voor zich uit.
Van het … Lees verder
Af en toe hielp hij als vrijwilliger mee bij een opgraving in de buurt. Altijd gooide hij bij de projectleider een visje uit voor een stageplaats. Tot nu toe tevergeefs, op dit moment lag alle hoop bij de vrijwilligersklus van … Lees verder
Zijn vriendin Lucia had het uitgemaakt. Van haar kant radicaal en definitief. Voor zijn ogen verdween zijn nummer uit haar mobieltje. De uitstraling van liefde had hij al een poos niet gezien, maar deze uitdrukking van pure woede overdonderde hem. … Lees verder
Af en toe sloeg de twijfel toe, had hij de juiste studie gekozen? Dan dacht hij aan die opgraving bij dat Romeinse grafveld tijdens zijn eerste stage. Nog zag hij het beeld voor zich van dat simpele stenen fluitje in … Lees verder
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén