Zijn vriendin Lucia had het uitgemaakt. Van haar kant radicaal en definitief. Voor zijn ogen verdween zijn nummer uit haar mobieltje. De uitstraling van liefde had hij al een poos niet gezien, maar deze uitdrukking van pure woede overdonderde hem. … Lees verder
Af en toe sloeg de twijfel toe, had hij de juiste studie gekozen? Dan dacht hij aan die opgraving bij dat Romeinse grafveld tijdens zijn eerste stage. Nog zag hij het beeld voor zich van dat simpele stenen fluitje in … Lees verder
Het was rustig in de kroeg op deze doordeweekse dag. Jaap trok een stoel naar zich toe. Hij had zin in een praatje. “Gijs, heb je misschien de verkeerde studie gekozen? Je vriend Wim doet informatica, is dat niets voor … Lees verder
Gijs was het zelfs een keer overkomen dat een dronken student zijn slijtagebroek wilde kopen. Daar had Gijs geen seconde voor nodig. Onder de ogen van Wim wisselden broek en geld van eigenaar.
Hoofdschuddend zei Wim: “Gijs, je doet me … Lees verder
Gijs drapeerde de natte jas over een stoel bij het vaste tafeltje van hem en Wim. Voor hij goed en wel zat, kwam Jaap aanlopen met een glas bier. Een beetje aarzelend, hij had geen geld, pakte Gijs het glas … Lees verder
Die afspraak was in de kroeg van Jaap. Vanaf het moment, in dat eerste studiejaar, dat Gijs en Wim de deur openduwden en door het zware bruine tochtgordijn stapten, voelden ze zich thuis in de relaxte sfeer, dit werd hun … Lees verder
“Potdomme.” Met een woeste zwaai slingerde Gijs het archeologenblad door de kamer. Zijn woon-slaapkamer was ruim, maar voor het blad niet groot genoeg. Het tijdschrift knalde tegen het glas van de deuren van het Franse balkonnetje. Naar het op de … Lees verder
“Ma, laat me.” Gio voelde opnieuw de woede in zich opkomen.
“Wat laat me, er is niets mis met meubels maken. Wie denk je dat je bent? Ramses Shaffy? Omdat je met een gitaar wat hocus pocus kan laten zien? … Lees verder
Eindelijk hoorde hij iets wat hij kon geloven. Het belangrijkste ontbrak. “Hoe heet hij?”
Wilma schudde spijtig haar hoofd. “We zijn te kort samen geweest. Hooguit twee weken. Ik ken hem alleen als Giuvanni van het woonwagenkamp.”
Was dit alles … Lees verder
Wilma nam een slokje likeur voor ze van wal stak. “Toen ik zeventien was, ontmoette ik hem in de bakkerij waar ik werkte. Hoe ging dat. Hij maakte grapjes, ik vond hem leuk, we gingen uit. De twee andere vriendjes … Lees verder
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén