“Giuvanni.” Deze keer dramde Gio zo hard door dat, voor ze haar tong af kon bijten, de naam eruit floepte. In de korte stilte vroeg ze zich af hoe fel hij zou reageren.
“Je wist toch niet wie mijn vader … Lees verder
“Giuvanni.” Deze keer dramde Gio zo hard door dat, voor ze haar tong af kon bijten, de naam eruit floepte. In de korte stilte vroeg ze zich af hoe fel hij zou reageren.
“Je wist toch niet wie mijn vader … Lees verder
Bruggen verbinden oevers. Dat is hun functie, dat is de reden van hun bestaan. Maar de bruggen over de Spiegelwaal verbinden ook schoonheid. De schoonheid van het nieuw ontworpen landschap. Schoonheid … Lees verder
De tijd brengt verandering. Tja, na de bijna dijkdoorbraken in 1993 en 1995 wordt Den Haag wakker: stel je voor dat West-Nederland onderloopt! Niet vanuit zee, onze oude watervijand, maar vanuit … Lees verder
Nijmegen is een stad van heuvels maar ook van bruggen. En wat voor bruggen: er is schoonheid in de Nijmeegse bruggen.
Nijmegen is oud, maar de bruggen zijn jong. De Waalbrug is … Lees verder
Proloog acht
Vier schepen bleven achter, een drakkar voer de rivier af met aan boord geen trotse Vikingen. De mannen, die tegen de scheepsborden leunden, hadden geen zelfvertrouwen. Schuw, angstig staarden ze in het niets, in elkaar gekrompen als kleine … Lees verder
Proloog zeven
Met een voltooide spreuk was hij verloren, niets Walhalla, eeuwige pijn in de hel dat stond hem te wachten. De opdracht van de tovenaar: ‘Ik wil de vrouw levend,’ vergat hij, Svein wilde zelf leven! Het slap gegooide … Lees verder
Proloog zes
Shaun had hem uitgeput en de spreuk van Caitlyn pinde hem vast. ‘Caitlyn, geliefde, kom met me mee, ik heb je bevrijd van je ontvoerder, kom met onze kinderen naar mijn burcht. Daar ben je veilig.’
Haar gescheurde … Lees verder
Proloog vijf
De combinatie van een geniepige wankelspreuk en een verblindende vuurflits van Dwaine deed Shaun heel even schokken. Orm stormde naar voren met zijn zwaard vooruit gericht als een speer. Halverwege trof de vuurvloek van Shaun hem, vallen deed … Lees verder
Proloog vier
Even bleef het stil, Shaun keek naar Dwaine, Dwaine loerde naar Shaun, wie opende het gevecht? Met de kreet ‘Nescius’ en gestrekte hand opende Shaun het gevecht. Hij taste Dwaine af, hij verwachtte niet dat Dwaine bewusteloos neerstortte.… Lees verder
Proloog drie
Huilend bleef ze staan, haar kinderen had ze een onzekere toekomst geschonken. Van dat beeld schudde ze zich los, Shaun had haar nodig. Vloekend op die gestoorde broer haastte ze zich terug.
Op de westelijke wenteltrap naar boven … Lees verder
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén