Vies eten
Vies eten is van alle tijden en alle volken. Het is niet zo moeilijk. Lekker eten is een stuk lastiger. Hele boekenkasten zijn vol geschreven met lekker, lekkerder en het lekkerste eten. Groen eieren met ham schijnt lekker te zijn. Er is zelfs een boek over geschreven door Dr. Seuss en het is nog steeds te koop. Ach ja, groene eieren met ham? “Ik wil ze niet hier. Ik wil ze niet daar.” Het blijft leuk.
Het schijnt dat koken tegenwoordig nog 19 minuten duurt. Heb je daar geen zin in dan laat je een maaltijd bezorgen. Het is makkelijk. Je schuift het de magnetron in en je hebt warm eten op tafel. Is het lekker? Hmmm, ik heb me twijfels, het zal voedzaam zijn,. Maar lekker?
Frikadel
Vies eten is een kwestie van smaak. En met het intrappen van deze open deur heb ik alles gezegd wat er te zeggen valt. Ik ga er toch nog wat dieper op in.
Elk volk heeft zijn eigen dieptepunten op dat gebied. In Nederland hebben we de frikandel. Daar is wat misverstand over. Overal in Europa is een frikadel een ronde compact gekruide gehaktbal, al sinds honderden jaren. Vanaf de vijftiger jaren kennen wij de frikandel als een wormvormig worstje. Ze zeggen gemaakt van kip, mager varkensvlees, varkensspek, rundvlees en soms paardenvlees. Daar komen paneermeel, bindmiddel en smaakversterkers bij. Die laatste heb je nodig want voor mij smaakt een frikandel nergens naar. Men zegt dat er van alles en nog wat in een frikandel zit: slachtafval, darmen, koeienogen en vet, veel vet. Geef mijn portie maar aan Fikkie.
Nog meer vies eten?
Jazeker is er nog veel meer vies eten. Vaak is dat vieze eten uit een noodsprong ontstaan (“we hebben niets te eten. Gooi dan maar die ingewanden in een bak reuzel. Dat wordt vast voedzaam.” Zo iets).
De Fransen hebben Tripes, de Portugezen noemen het tripas. In essentie is het hetzelfde product: slachtafval met groenten, specerijen. Er zijn mensen die het lekker vinden. Ik heb het een keer geprobeerd. Niet doen.
In Schotland hebben we Haggis, dat lijkt veel op tripes/tripas. De Schotten voegen havermout toe en veel mensen vinden het een ranzig gerecht. Ik ga die mening niet toetsen.
Surströmming
Wat alles schijnt te slaan is Surströmming uit Zweden. Het is ingeblikte, gepekelde haring met een nagisting. Door de nagisting staan de blikken vrij bol. Omdat er bij onderdruk een risico op exploderen is, willen sommige vliegmaatschappijen geen blikken Surströmming aan boord. Gezien de gevolgen van een ontploft blik kan ik mij daar iets bij voorstellen. Voor thuis is het advies zo’n blik buiten te openen, het stinkt en niet zo’n klein beetje. Doe het in een emmer met water. Het blik staat onder druk en je loopt anders het risico die gore troep over je heen te krijgen. Als je het wilt proberen, neem er dan een glas sterke drank bij om de smaak weg te branden.
Koken?
Koken geeft een goed beeld van de maatschappelijke ontwikkelingen. In 1950 was er sprake van eenverdieners. Moeder de vrouw kookte en daar deed ze een uur over. In 1975 werkte vrouwen ook mee, hetzij veel, hetzij weinig. Toen duurde koken nog een half uur. Tegenwoordig duurt het negentien minuten. Oké, je kan voedsel laten bezorgen of een pizza bij de super uit het rek plukken. Maar negentien minuten? Een goede salade maken kost al een half uur.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram account.
Op TikTok vind je me ook