Boksen
Martin hield van boksen, al van jongs af aan. Puur vanwege de sport. Aan boksen voor geld had hij een bloedhekel. Toch deed hij het bij twee gelegenheden: eerst om Eva, de vriendin van John, van raamprostitutie te redden en een keer om John uit de drugscriminaliteit te halen.
Citaat
‘Kappen.’
De uitdrukking “wat moet je?” gleed van hun gezichten zodra ze zagen dat ik het was. Mijn achterbuurjongen van drie huizen verder linksachter, we kwamen elkaar regelmatig in de poort tegen, zei: ‘Meen je dat nu? Wat kan je die knul schelen? Hij woont niet in onze buurt.’
Dat hoefde hij me niet te vertellen. Op onze school zaten bijna alleen kinderen uit de directe omgeving. Het was een wijk, zoals in zoveel grotere steden. Een buurt met sociale achterstand, zeg maar de kelder van de maatschappij met weinig startkwalificaties voor een beter leven. En dan stond onze school nog redelijk goed bekend.
‘Dat interesseert me niet.’
‘Het is gewoon een dolletje.’
‘Met zijn vieren iemand in het rond slaan, noem ik geen dolletje. Kappen, ik meen het.’
Mijn achterbuurjongen had geen zin in gezeur. ‘Het is bijna tijd voor de les, we laten die gozer aan Martin over.’
Mijn aandacht richtte zich op de gozer en alleen al zijn kleren lieten zien waar hij vandaan kwam.
Over zijn pijnlijke arm wrijvend, vroeg hij verbaasd: ‘Wat was dit? Ze zijn met z’n vieren, allemaal een kop groter dan jij en ze doen wat je zegt?’
Dat vond ik niet bijster interessant. ‘Ze kennen mijn snelheid en de kracht van mijn vuisten. Trouwens, ik heet Martin Metcalf.’
‘Bedankt man, je hebt mijn leven gered. Ik heet John van Boven.’
Boek
Het is verkrijgbaar via Kobo en Kobo Plus. Ik schrijf graag en veel. Daarnaast stel ik met alle plezier mijn boeken (bijna) voor niets beschikbaar: een schrijver wil gelezen worden.
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram account.
Geef een reactie