Op de drempel van zijn kamer stond Edo verbaasd stil voor hij de deur sloot. Alexa zat op hem te wachten zonder een hofdame. Wat moest dit betekenen? Waarom het haardvuur knetterhard brandde, snapte hij. Buiten vroor het en het vuur hield de vorst buiten de kamer. Opnieuw bewonderde hij de kleur en de stof van haar scharlakenrode mantel. Maar bovenal raakten haar aanwezigheid hem.
‘We hebben wat te bespreken, wat een ander niet hoeft te horen,’ zei Alexa, terwijl ze een beker wijn voor hem inschonk.
Nipjes nemend keek Edo haar afwachtend aan.
‘Dit was een zenuwslopende dag met een groot succes, Edo de Frank.’
Voorlopig reageerde Edo niet. Zij was bij hem binnengestapt, zij moest duidelijk maken wat haar bedoeling was.
‘Wil je wat meer over jezelf vertellen, over je leven voor je tussen die stenen doorrende en mijn voorouder ontmoette? Ik heb een voorstel in gedachten en voor ik mijn plan aan je voorleg, wil ik meer van je weten. Mijn mannen geloven dat je de Edo de Frank bent en je daden onderschrijven het. Ik heb twijfels. Mijn land ligt ver van alle belangrijke handelswegen en steden met beschaving en dan verschijnt hier ineens uit het niets een Frankische prins zonder mannen en zelfs zonder uitrusting. Alles wat je aanhad, kwam uit de graftombe van Julian. Paardrijden kan je ook niet. Dus wie ben je?’
‘Dat is lastig. Waarschijnlijk geloof je me niet. En wat maakt het uit? Morgen vertrek ik.’
‘Wacht eerst mijn voorstel af. Ik wil je graag geloven Zelfs als een namaakprins moet je ergens vandaan komen. Ik zie dingen bij je die ik niet begrijp, maar die wijzen op een andere maatschappij. Bovendien lijk je respect voor vrouwen te hebben, ik heb je tenminste geen botte grappen horen maken.’ Haar rode mantel viel open en liet een witte doorschijnende jurk zien.
Het werd hoe langer hoe vreemder. In deze tijd was de maagdelijkheid van vrouwen een groot goed, de bewaking van Fort Knox was er niets bij. Ze had geen hofdame bij zich en liet zonder gêne door de dunne stof heen haar lijf zien. Edo negeerde het verlokkende zicht op haar borsten. ‘Ik kom van een andere wereld. Daar heet ik Eelco Bruinvis. Ik heb toverkrachten. Die magie zit in mijn genen. Vanuit mijn wereld kwam ik in de tombe van Julian Cuza terecht…’ Edo vertelde Alexa wat hem nadien overkomen was en sloot af met: ‘Nu ik de macht van de bruinen heb hersteld, wil ik terug naar mijn eigen wereld. Nu weet je alles.’
(Wordt vervolgd)
Dit is een citaat uit mijn e-book ‘De tombe van heden, verleden en toekomst.’ Hier vind je het e-boek
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Geef een reactie