Frank legde de telefoon neer en leunde achterover. A.H.F. Hendriks was een Nijmegenaar met een grijs randje. Hij leefde goed, maar zonder aanwijsbare bron van inkomsten. Hij had geen strafblad en stond bekend als een … Lees verder
Categorie: Fantasy Pagina 6 van 18
Ik schrijf fantasy boeken, het zijn geen korte verhalen en vaak meerdere delen. Het beslaat het brede scala van het genre.
‘Lijkschouwer? Het is een skelet, daar heb je geen lijkschouwer bij nodig.’
‘Dat is inderdaad makkelijk te weerleggen. Maar de strafrechtelijke claim is lastiger. Ze stellen dat de gemeente in strijd met artikel 149 van … Lees verder
Enigszins bevreemd hield hij de brief met het dure brievenhoofd vast. Een eis van tien miljoen? Dachten die lui dat Nijmegen nog steeds zijn eigen geld sloeg? Nijdig smeet hij de brief op het bureau. … Lees verder
Ontegenzeggelijk leverden mijn naakte botten het bewijs dat ik gestorven was en het laatste wat ik wist, was dat mijn geest wegfladderde in een zwart niets. De afgelopen jaren krabbelde dat niets als iets een … Lees verder
An Irish Blessing
De prent, an Irish Blessing, uitgevoerd in Keltische stijl, het doet een beetje denken aan het Book of Kells. Mooi uitgevoerd. Ik zeg altijd, ik verzamel nutteloze kennis. Ik wilde … Lees verder
Codista
Codista, heb je daar wel eens van gehoord? Ik niet, tot ik een oude Volkskrant las. Codista, het rolt zo lekker in je mond, het klinkt harmonieus. CODISTA… ik zie de dans van de flamingo.
Oké, genoeg … Lees verder
Geelkleurige vleeseters met een haremstructuur vonden we als eersten. Het verschil met ons was dat het mannetje hier de sterkste was. De grote grijze beesten, we noemden ze de eetslurven, maakten eveneens indruk. Als dit het niveau van leven was, … Lees verder
Ook na een jaar vonden we het te riskant om de kerneenheid te laten landen. Als er iets fout ging, kwamen we nooit thuis. Als het niet regende, maakten we verkenningsvluchten. Van een hoogte van een kilometer of twee zweefden … Lees verder
Een week later was het gat van de inslag nog steeds onzichtbaar. Niet door rookwolken, maar door verdampend water wat het gat instroomde.
De Eerste zei: ‘Ondanks dat slechts vijftien van ons over zijn, blijft onze opdracht in stand: kunnen … Lees verder
‘Zwart … zwart … zwart.’ De gele lichten, de alarmbellen: dit was geen oefening. Ik liet alles vallen. Hoofden die verbaasd uit cabines keken, zouden het niet redden. Achter me dreunden de luchtsluizen dicht en met een schok maakte de … Lees verder