alibaba
de poort naar rijkdom

Ali Baba

Dit is het sprookje uit duizend en een nacht van Ali Baba en de veertig rovers. Jammer genoeg is het helemaal verkeerd vanuit het Perzisch vertaald. De titel is Ali Baba en de veertig rovers. De inhoud is echter Ali Baba tegen de veertig rovers. Alleen daardoor weet je al dat de vertaling van geen meter klopt. Dit is het originele sprookje van Ali Baba tegen de veertig rovers.

Een toverspreuk “Sesam, open U?” Ik zie het al voor me: een rotswand die opengaat op een paar woorden. De natuurkundige wet, die dat mogelijk maakt, ben ik nooit tegengekomen. Dat van die broer klopt. Die is inderdaad getrouwd met een rijke vrouw. Dat de kinderen en kindskinderen van Ali Baba veel geld hebben, dat is waar. Het gerucht gaat dat de afstammelingen van Ali Baba de geheime aandeelhouders zijn van de webwinkel Alibaba.

Voor de rest? Allemaal onzin, die vertaling. Lees dit sprookje.

Citaat

Ze gooide haar waaier naar hem en zei: “Ali, hoepel op, hou toch eens op met dat gezeur. Je weet wat mijn prijs is voor Saroya. Vijftig goudstukken wil ik voor haar. Als je dat betaalt, is ze jouw slavin en mag je met haar doen wat je wilt. Hahaha.” Roxanne vond zichzelf heel erg grappig, tot Ali een zak goud leegschudde en begon te tellen: “Een, twee, drie, vier….vijftig goudstukken.”

Daar had Roxanne niet op gerekend, Darius ook niet toen hij op de gil van Roxanne aan kwam rennen. Darius vond het prachtig, van het lachen sloeg hij zich op de knieën. Dat Roxanne hem vernietigend aankeek, kon hem niet schelen. Teleurgesteld bekeek Roxanne de stapel goudstukken. Nijdig wenkte ze een bediende: “Haal de slavin Saroya.”

“Ik wil een eigendomsbewijs. Ik ken die rotstreken van jou en ik heb geen zin om straks een aanklacht van diefstal van een slavin aan mijn broek te krijgen.”

Woest was Roxanne dat Ali haar doorzag. Ze was inderdaad van plan om hem van diefstal te beschuldigen. Pisnijdig schreef ze het eigendomsbewijs en zette haar handtekening. In de tussentijd kwam de bediende terug met Saroya. Roxanne wierp het eigendomsbewijs voor de voeten van Ali en tegen Saroya zei ze: “Ali is je nieuwe baas, hij kan doen en laten met je wat hij wil. Je gaat direct met hem mee, ik wil je niet meer zien.”

Hoe ging het verder?

Ali bleef geen seconde langer, met het eigendomsbewijs en Saroya liep hij naar huis.

Verbaasd en zwijgend liep Saroya met Ali mee, een paar passen achter hem, zoals een slavin hoorde te doen. Thuis trok Ali Saroya tegen zich aan: “Vandaag ben je van mij, morgen maak ik je een vrije vrouw en trouwen we als je dat wilt.”

“Natuurlijk wil ik met je trouwen Gekkie, dat wil ik al heel lang. Hoe heb jij mij vrijgekocht?”

“Dat vertel ik je morgen. Nu ben je mijn slavin en ik wil graag dat je de dans van de zeven sluiers voor mij uitvoert. Je weet hoe dat moet. “

Saroya glimlachte, met plezier en vol overgave voerde ze voor Ali, haar vent, de dans van de zeven sluiers. De sensuele, gracieuze bewegingen, het wervelende, suggestief verbergende weefsel, het lang vasthouden van de dunne, ragfijne doeken, vervolgens het langzaam laten vallen, een voor een, van de sluiers, het glijden van het kaarslicht langs haar lichaam: het liet Ali duidelijk niet onberoerd. Toen de laatste sluier viel, draaide Saroya zich voor Ali rond en kwam tegen hem aan staan. Zwoel fluisterde ze: “Dit bedoelde u, mijn heer en meester en wat nu verder?”

E-Book

Wil je meer lezen over de helse sprookjes? Deze link leid je naar Kobo.

Hier vind je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Dit is mijn Instagram account.

Op TikTok vind je me ook

Deel dit artikel