Paarden

Paarden

Laat ik het eens over paarden hebben. Tegenwoordig staan er meer paarden dan koeien in de wei. Over koeien heb ik al een keer geschreven. Daarom een stuk over paarden. Overigens denk ik dat de meeste eigenaren van die paarden geen last van de hoge energierekening hebben. Maar dit terzijde.

Paarden, koeien, geiten, kippen, varkens en schapen: de mens wist al snel aan welke dieren hij iets had.

Paard een edel dier?

En paard heeft een hoofd. Ik heb dat altijd tamelijk onzinnig gevonden. Misschien is Shakespeare de schuldige. Die liet Richard III op het slagveld roepen “Een paard. Een paard. Mijn koninkrijk voor een paard.” Allemaal onzin. Een varken schijnt intelligenter te zijn dan een paard. Het is echt varkenskop, dus ook paardenkop.

Biefstuk van het paard

We hebben een bio-industrie om ons van karbonaden te voorzien. Paardenvlees is lekker, herinner ik mij. Toch is de paardenslager uit het stadsbeeld verdwenen en bij de super vindt je geen paardenvlees. Denk je. Vaak zit in goulash, een vleeskroket of bitterbal wel degelijk paardenvlees. Tenslotte gaat in de vleesindustrie niets verloren. Ik eet steeds minder vlees en dat komt van een goed slager, niet van de super. Waar ik trouwens steeds meer een hekel aan krijg met al dat plastik.

Doorgeslagen?

Dat hele paardengedoe is knap doorgeslagen. Bij de manage bij mij in de buurt krijgen paarden zelfs sportmassage van gediplomeerde medewerkers. Hoe doen ze dat? “Draait u zich even op de rug,” zie ik niet snel gebeuren. Een paard heeft een hoofd, zeggen ze. Wij dragen een koptelefoon. Tenminste vroeger voor de tijd van de witte oortjes. Is een paard edeler dan een mens? Ik dacht het niet.

Alledaagse paarden

“Er staat een paard in de gang,” is van André van Duin. Zou hij echt een paard bedoelen? Of bedoelde hij het stalen ros. Die term hoor ik niet meer. Terwijl die term bij die elektrische fietsen qua snelheid zeker opgaat. Knol vind ik trouwens een beter woord voor paard. Alhoewel hobbelknol niet zo goed klinkt. Waarom hebben we trouwens een wipkip en geen wippaard.

Warendorf

Daar heb ik eerder over geschreven. Omdat het zo’n leuk oud plaatsje is. Wat ik niet vertelde was dat ze dol op paarden zijn. De hele stad staat vol met afbeeldingen van die knollen. Meestal levensgroot en levensecht. Soms is een paardenkop gestileerd of hangt aan de huismuur. Ze noemen het stadje de paardenhoofdstad van Duitsland.

Al eeuwen lang fokken ze hier paarden en nergens in Duitsland zijn meer paarden en stoeterijen dan hier. Wij kwamen er op de fiets voor het prachtige historische centrum met statige herenhuizen en het middeleeuwse marktplein. Je kan er lekker eten en ze hebben heerlijk ijs. Die paarden kunnen me gestolen worden.

Hier vind je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Dit is mijn Instagram account.