Voorlopig wilde Edo tijd winnen. ‘Waarom met mij? Zijn er hier geen mannen?’

Eelco Tombe

‘Ik ben van hoge adel. Ik kan niet met elke willekeurige man trouwen. Het gaat om macht en daarin spelen huwelijken een belangrijke rol. We hebben geprobeerd met kandidaten huwelijkscontracten te sluiten. De familie Ghiza voorkwam elke overeenkomst met moord of geld. Met mij moesten de Cuza’s definitief uitsterven. Voor iedereen hier ben jij een echte prins. Jij bent de juiste man op de juiste plaats. Bovendien heb je een goed figuur en je hebt hersens. Je gaf met daarvan het bewijs toen je me ervan weerhield om die kasteelheer op te hangen. De man met een boodschap wegsturen was een slimme zet. Het miserabele paardrijden negeer ik. Jij bent Edo de Frank, zoveel is duidelijk. Jij brengt mijn volk macht. Om die reden bied ik mezelf aan. Toch zou ik het niet doen als ik je niet aardig vond. Liefde vraag ik niet, misschien komt die vanzelf.’

Zijn verbazing had plaatsgemaakt voor de aantrekkelijke kanten van haar voorstel. Hij wilde graag terug naar zijn eigen tijd, maar hij was jong en wat maakte die paar jaar nu uit? Zeker als Alexa elke avond in zijn bed lag. ‘Het blijft bij drie kinderen. Anders blijf ik te lang hier en ik wil terug.’ De echte reden was dat Edo niet het risico wilde lopen op een zevende zoon. Het gevaar van een toverkind, die de wereld in het verderf stortte, wilde hij onder geen beding lopen.

Het voorstel, maar vooral Alexa zelf, trok hem aan. Edo wilde weten hoever ze in deze kamer wilde gaan. ‘Mijn handen doen nog pijn van de boog aanspannen. Wil je me helpen de gespen van mijn vest los te maken?’

Dat deed ze. Toen stapte ze terug. ‘Ik heb nog geen antwoord.’ De rode mantel lag op de stoel en haar witte kleed hing los om haar schouders. Aan de touwtjes wriemelde ze niet meer.

Nu was hij aan zet. Hij trok haar tegen zich aan. Zonder verzet accepteerde ze het. ‘Het huwelijk geldt alleen hier en in deze tijd. Op voorwaarde dat ik hulp krijg en naar mijn eigen wereld kan vertrekken, geef ik je graag drie kinderen. Jouw lijf is de zonde meer dan waard. Maar seks is niet het belangrijkste. Ik voel me fijn bij je. Het geeft voor mij de doorslag. Maar een zonde begaan we niet. Hoe komt dit huwelijk tot stand?’

Ze glimlachte en sloeg haar armen om hem heen. ‘Het gaat me om drie wettige kinderen. Daarna mag je naar je eigen wereld. Het is simpel. Als wij morgen samen deze kamer uit stappen, weet Leon dat hij het huwelijk kan voltrekken. Kom ik morgen uit mijn eigen kamer, dan is er geen sprake van een huwelijk.’

Een ding wist Edo zeker. Als hij terug was in zijn eigen tijd, ging hij hier niet over opscheppen bij Jean. Dit was geen vrouw die hij verleid had met een tekening. Ze was geen scharreltje voor één nacht. Dit was echt. Deze vrouw wilde haar volk redden en bood zichzelf daarvoor aan. Zijn handen gingen naar de touwtjes.

(Slot)

Dit is een citaat uit mijn e-book ‘De tombe van heden, verleden en toekomst.’ Hier vind je het e-boek

Hier vind je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Deel dit artikel