Sinterklaas en de Kerstman deel 2
De Sint genoot van het biertje. Hij moest toegeven dat de Kerstman gelijk had. Wat het bier betrof. Al drinkende loerden ze naar elkaar, hun positie taxerend. Tot de Sint het zat was. “Ik veeg jou hier weg met die bollewangenhapsnoet en dikke bierbuik. Op dit moment legt mijn hoofdpiet de laatste hand aan een verzoek voor Brussel om het Sinterklaasfeest tot cultureel erfgoed te verklaren. Een tweede verzoek is erop gericht jou als vreemde exoot tot persona non grata te verklaren.”
Met een klap zette de Kerstman zijn lege glas neer. “Dan ga ik digitaal via Bol.com.”
De Sint was nog niet klaar. “Poeh, ik ga samenwerken met die Halloween club en vraag aan de EU steun om het jou onmogelijk te maken. Ik maak je af.”
“Laat me niet lachen. Engeland heb ik vast in handen als Father Christmas. Als Père Noël haal ik steeds meer aanhangers bij Père Fouettard weg. In Spanje ben ik redelijk succesvol als Papá Noel. Ik maak me geen zorgen.”
“Mmm… Aan Engeland kan ik niet veel doen, die hebben de EU verlaten. Uit Frankrijk en Spanje werk ik je makkelijk weg. In Amerika ben jij ijzersterk als Santa Claus. Dat is trekken aan een dood paard, maar Europa is van mij.”
Ze zaten in een patstelling. Dit keer vroeg de Sint om twee biertjes. Een adempauze kon geen kwaad.
Even op adem komen
Nu de piketpaaltjes waren geslagen, genoot de Kerstman van het bier. Met het gesprek liep het niet echt lekker. De Sint wilde samenwerken. Waarom? Misschien eerst een omweg bewandelen.”Je had het over papierrommel. Met dat dikke boek en al die briefjes erin ga je niet bepaald met je tijd mee.“
“Hoe doe jij dat dan?”
“De kindertjes kunnen me schrijven. Op elvenweg123, postcode 88888 Noordpool komt van alles binnen. Elf Bernard zorgt daarvoor. Hij doet ook mijn website www. Santaclaus.net. Het kost mij geen centje pijn.”
Misschien moest hij meer met de tijd meegaan, dacht de Sint. Zou dat hem redde? Hij had zijn twijfels. “Hoe is jouw omzet tegenwoordig?”
Aha, nu komt de aap uit de mouw, wist Claus. De Kerstman haalde de schouders op en zei: “Vroeger was het beter. De ouders bestellen steeds vaker pakjes via internet en laten mij in de kou rondvliegen met soms een halflege slee. En bij jou?”
“Het is ongeveer hetzelfde verhaal. Dit jaar kon ik een derde van mijn pieten thuis laten. Meer hulpen had ik niet nodig voor mijn cadeautjes.”
Ze keken elkaar aan. Wie kwam het eerst ter zake? De Sint had om een gesprek gevraagd. De Kerstman wachtte rustig af.
Dit is deel 1 van het verhaal
Hier vindt je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn instagram account.
1 pingback