Alweer, dacht Agnes/Johannes, strafte de kerk onzedelijk gedrag niet af? De abt betrapte mij terwijl mijn minnaar mij nam en deed niets? Waar stuurt hij op aan? Verbaasd vroeg Agnes/Johannes: ‘Eerwaarde, aan mijn borsten kunt u toch zien dat ik een vrouw bent. Johannes bestaat niet.’
De abt tikte nadrukkelijk op het boek dat voor hem lag: ‘In dit boek staat dat Johannes Anglicus is ingeschreven als monnik, straks komt in dit boek te staan dat Johannes Anglicus vertrokken is op pelgrimstocht naar Rome.’
De half naakte vrouw voor hem weigerde de abt als realiteit te zien. Opnieuw tikte de abt met die dikke vingers op het boek, alsof hij haar een hint wilde geven. Eindelijk ging het lichtje bij Agnes op. Ze realiseerde zich dat deze abt, net als het kloosterhoofd in Fulda, geen schandaal wilde en dat hij haar een uitweg bood om, als Johannes, met stille trom te verdwijnen. Die kloostervader schoof het probleem gewoon door, misschien deden al die abten dat. Als ze meewerkte, kon ze arts blijven en verder studeren als Johannes. Daar hoefde Agnes geen seconde over na te denken; ze wilde meewerken. Razendsnel bedekte ze haar borsten zodat ze meer op Johannes leek dan op Agnes.
‘”Vader Abt, u heeft gelijk, het is tijd dat ik op pelgrimstocht naar Rome ga.’
Johannes kreeg een beurs geld mee. De abt begeleidde hem naar de uitgang, bang als hij was voor contact tussen Johannes en de andere monniken en Johannes vertrok op pelgrimstocht naar Rome. De deur van het klooster dreunde achter haar rug dicht. Hoe het met haar minnaar afliep? Geen idee, de geschiedenis vertelde niets over hem en toch was het niet moeilijk te raden wat met hem gebeurde. De abt stuurde hem met een belangrijke boodschap naar het volgende klooster aan de andere kant van die wilde rivier en daar kwam hij nooit aan. Het probleem was netjes opgelost en de abt hield zijn schatkist goed gevuld. . (wordt vervolgd)
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn instagram account.
Geef een reactie