Gio Eloise

Eloise

Eloise wil Gio, maar Anna was eerst. Dus wenkte Eloise Anna naar zich toe en fluisterde “Je had toch laatst iets met hem?” Snel stak ze haar wijsvinger door het rondje van duim en wijsvinger van haar andere hand.

De korte blik van Anna was voldoende. “O, ik snap wat je bedoelt. Je mag hem hebben. Voor mij was het iets eenmaligs, al is het een leuke vent. Hij wacht af hoe je reageert op signalen. Als je aangeeft in te zijn voor een vrijpartij, gaat hij daarop in. Zijn tong en handen weten goed de weg te vinden.”

Gelukkig. Anna maakte geen bezwaar als ze Gio wilde versieren. “En waar praten jullie over?”

Verbaasd keek Anna haar aan. “Praten? Er komt geen woord aan te pas. Zelfs ’s morgens bij het ontbijt is het geen sprankelend gesprek. Het is een leuke vent, meer niet. Voor mij voor een nacht. Veel plezier met hem.”

Citaat

Eloise liet de krant zakken. Had ze het slot van de badkamer gehoord? Op haar tenen liep ze naar de deur. Ze grijnsde, ze had Gio te pakken. Haar ochtendjas liet ze van zich afglijden. Haar slipje ging dezelfde weg. Het water kletterde. Ze wachtte. De baritonstem zong. “Wouldn’t it be nice if we could wake up in the morning when the day is new …”. Ze gooide de deur open. De zang brak af, ze gaf hem geen schijn van kans.

“Wat nu?”

“Hoezo wat nu. Je overviel me in de badkamer, slet. Ik ben blij dat ik leef. Jouw klauwende handen en voeten, jouw zuigende, bijtende en zoenende mond joegen me de stuipen op het lijf. Ik zag me eindigen als de mannelijke bidsprinkhaan.”

De stomp pikte hij niet. Op zijn klap volgde van haar kant een pets. In de stoeipartij nam Gio het initiatief.

Eloise lag tevreden na te soezen op zijn borst. Ze had Gio en was van plan hem te houden. Alleen dat ene dingetje vormde een donkere wolk: de afspraak met Wilma. Het voelde achterbaks dingen over Gio door te vertellen. Ze duwde de wolk weg, ze liet haar fijne stemming er niet door bederven. Niemand kwam erachter.

Huppelend trok Eloise kleding uit de kast. “I came in through the bathroom door …”

Voor de rest hoorde Gio een onverstaanbare tekst, hij herkende het nummer van de Beatles. Hij vond het een grappige eigen invulling. Het stond vast dat hij de bank niet meer gebruikte. Hoe het verder ging, zou hij wel zien.

Boek

‘De zoektocht van Gio’ is een single fantasy e-boek. Het is verkrijgbaar via de (online)boekhandel en de Boektiek van Ambilicious. Nieuwsgierig? Deze link brengt je naar een inkijkexemplaar en toon de eerste pagina’s van het verhaal.

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Dit is mijn Instagram account.

Deel dit artikel