Gijs drapeerde de natte jas over een stoel bij het vaste tafeltje van hem en Wim. Voor hij goed en wel zat, kwam Jaap aanlopen met een glas bier. Een beetje aarzelend, hij had geen geld, pakte Gijs het glas aan. “Jaap, ik heb niets besteld.”
“Joh, je gezicht spreekt boekdelen. Geld is niet nodig, het komt wel goed. Nog steeds geen stage?”
Het glas bereikte het bierviltje niet, de hand van Gijs was sneller. Gretig sloeg hij het biertje in één teug achterover. Het schuim veegde hij van de lippen. “Aaaaah, lekker, hier was ik aan toe. Nee, ik heb nog geen stageplek. Maar … ”
Glimlachend pakte Jaap het lege glas aan, hij begreep de hint. “Omdat jij het bent. Komt Wim ook langs?”
“Bedankt alvast. Daarom kom ik door de regen, hij wil met me praten.”
Geld was een probleem voor Gijs. Zijn financiën hielpen niet om blijmoedig de wereld in te kijken. Het was lastig de eindjes aan elkaar te knopen. Soms had hij zo weinig geld dat hij de eindjes niet eens kon vinden. Met een basisbeurs, een klein baantje in een eetcafé en een bijdrage van zijn ouders, moest hij het zien te redden. Als hij op vakantie wilde, moest hij eerst een maand ’s nachts aan de kade op de cruiseboten werken.
Het zat hem dwars dat Wim vaak zijn biertjes betaalde en dat zijn vriendin Lucia, inmiddels ex-vriendin, afrekende als ze uitgingen. Gijs hoefde geen rijkdom, wat meer geld zou hij heel fijn vinden. In zijn vaalblauwe spijkerbroek zaten gaten, niet van die zorgvuldig door de fabrikant aangebrachte gaten. Nee, dit was echte slijtage.
(Word vervolgd)
Toelichting
Dit gedeelte komt uit het eerste hoofdstuk van ‘De tunnel van Merlijn.’ YA fantasy over Gijs en zijn zoektocht naar Merlijn om een Shangri-Laan te redden. Aliens, magie en een nieuwsgierige journaliste kruizen zijn pad. Slaagt hij?
Nieuwsgierig? Deze link brengt je naar een inkijkexemplaar en toon de eerste pagina’s van het verhaal.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram-account.
Geef een reactie