De eerste keer dat Jaap de vreemde begroeting hoorde, wilde hij direct weten waar dat op sloeg. Alle twee hadden ze naar hun haar gewezen, Gijs met dat gelige, bijna witte peenhaar en Wim met dat dikke gitzwarte haar. Wim had de uitleg aan Gijs overgelaten. “Op school noemden ze ons de salmiakbroers om ons te pesten. Met deze begroeting hebben we daar snel een eind aan gemaakt. De lol was er voor de klasgenoten vanaf. De bijnamen hebben we gehouden.”
De aanvulling kwam van Wim. “Onze klasgenoten snapten onze vriendschap niet zo goed. Qua karakter verschillen we nogal. Mij vonden ze een wat introverte nerd en volgens hen stond Gijs open voor alles wat langskwam. Met dat verschil in haarkleur dachten ze ons te kunnen pesten, ik zweer het.”
“Ergens hadden ze gelijk. Wim is soms alleen met een schop onder de kont in beweging te krijgen en mijn overenthousiasme remt hij af, als het al te gek is. Een van onze vrienden zei: ‘Gijs heeft een optimistische wil en Wim heeft een pessimistisch verstand.’ Dat was mooi gevonden en een rake typering.”
“Nou, dat noem ik een geinig verhaal,” had Jaap als commentaar.
(Slot)
Toelichting
Dit gedeelte komt uit het eerste hoofdstuk van ‘De tunnel van Merlijn.’ YA fantasy over Gijs en zijn zoektocht naar Merlijn om een Shangri-Laan te redden. Aliens, magie en een nieuwsgierige journaliste kruizen zijn pad. Slaagt hij?
Nieuwsgierig? Deze link brengt je naar een inkijkexemplaar en toon de eerste pagina’s van het verhaal.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram-account.
Geef een reactie