Naakt dansen voor een geliefde leidt soms tot zwangerschap. Zo ook bij Aleydis, ze krijgt een kind en hun verhouding komt uit. Misschien door achterklap van een jaloerse buurvrouw die zelf naakt voor mijnheer pastoor wil dansen.
En misschien doet ze iets met kruiden en werkt ze als vroedvrouw. Als daar iets misgaat, ontstaat er vaak roddel en geklets. Zonder tweets of Instagram, gaat in die tijd die roddel een stuk langzamer rond dan nu, maar uiteindelijk komt het de bisschop ter ore, Of misschien lag het anders en weigert ze geknield voor hem haar eerbied aan zijn heilige edele delen te bewijzen. De pastoor krijgt vergiffenis voor het breken van de gelofte van zuiverheid door de vleselijke gemeenschap met Aleydis. Aleydis krijgt geen vergiffenis, die verdwijnt in de gevangenis van Zutphen, daar ondergaat ze martelingen en uiteindelijk komt ze op de brandstapel. Dat gebeurt in 1472 in Nederland, in de tijd van de renaissancepausen.
In Rome ligt de bandeloosheid naakt op straat en het sperma druipt zowat van de muren van het Vaticaan. Uiteraard wemelt het in Rome van de vrouwen van lichte zeden, waaronder ook chique dames uit goede families waarmee een prelaat op niveau een gesprek kan voeren, Tenminste, als hij geen gebruik maakt van haar andere kwaliteiten. Fiammetta behoort tot deze laatste categorie, ze is dus courtisane.
In 1479 is Sixtus IV de paus van dienst en hij moet een akkefietje van de overleden kardinaal Piccolomini oplossen. Die kardinaal laat aan zijn minnares Fiammetta zijn huis, nog drie huizen en een wijngaard na. Dat vindt men, zelfs in het decadente Rome, iets te kras. Als dertienjarige arriveert genoemde Fiammetta met haar moeder in Rome en is nagenoeg direct de minnares van kardinaal Piccolomini. Ze stapt zijn bed in op een leeftijd die zelfs in die tijd bijna pedofilie lijkt. De kardinaal geniet slechts kort van haar diensten, want hij sterft binnen een jaar na hun ontmoeting.
Dat testament leidt tot opgetrokken wenkbrauwen. Nee, niet vanwege die leeftijd, meer vanwege de prijs-kwaliteitverhouding. De goegemeente vraagt zich af hoe vaak ze die niet zo jonge geilaard in dat ene jaar ter wille is geweest. Twintig keer, nu vooruit veertig keer? Dat is wel heel fors beloond. Daar staat tegenover dat zij al het harde werk moet doen om die oude sater de weg naar de aardse hemel op te duwen.
Wat doet de paus met een probleem waar hij geen zin in heeft? Hetzelfde als elke bestuurder. De kerkleider stelt een commissie in die dit akkefietje onderzoekt. Die commissie concludeert dat de jongedame deze nalatenschap ontvangt vanwege haar godsvrucht. Onderliggende stukken vind ik niet. Het zou me niet verbazen als Fiammetta zelf als onderliggend stuk bij de commissieleden langs gaat om haar godsvrucht te tonen. Dat valt in die tijd absoluut niet op. Het kan natuurlijk zijn dat haar godsvrucht inderdaad zo zuiver als vers gevallen sneeuw is, tenslotte kent de R.K. Kerk wonderen. Ik hou het erop dat ze bij elke prelaten op schoot kruipt, dat is ze gewend en misschien brengt ze zelfs een zak geld mee.
Sixtus vindt die uitspraak allang prima. Die heeft zijn handen vol aan het schaamteloos bevoordelen van de eigen familie.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram-account.
Geef een reactie