Hand in hand liepen Marc met Ivy naar haar huis. Hij wilde haar constant aanraken, kussen en omhelzen. Ivy had daar geen probleem mee. Dus zo voelde verliefdheid, constant aan Ivy denken, bij haar in de buurt zijn. Alsof hij de hele wereld aan kon. Wat natuurlijk niet zo was, maar zijn energie leek daar wel op. Als dit echte liefde was, vierde hij met alle plezier elk jaar Valentijnsdag, de dag dat ze op elkaar verliefd werden.
Bij de deur nam hij afscheid met een heftige kus.
Ivy liet hem niet los. ‘Ik zit met die rozenbottels in mijn maag. Iets bruikbaars weggooien doe ik niet snel en van rozenbottels kan je jam maken. Dat wil ik morgen doen en jij mag me erbij helpen.’
Jam had Marc nog nooit gemaakt, maar zolang hij bij Ivy kon zijn, wilde hij dolgraag helpen. ‘Hoe laat zal ik morgen bij je zijn?’
‘Ik zal eerlijk zijn. Ook ik heb de afgelopen weken regelmatig aan je gedacht. Daarom vind ik het fijn als je vannacht bij me slaapt. Dan mag je ook het ontbijtje maken wat ik nog van je tegoed hebt.’
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram account.
Geef een reactie