Roodkapje

Roodkapje is geschikt voor de kleinste kinderen. Niet mijn versie want die is net even anders. Roodkapje is een sprookje en sprookjes zijn leuk. Ik vind schrijven fantastisch en schrijf vooral fantasy. In sprookjes gebeurt ook van alles wat in het werkelijke leven onmogelijk is. Ik heb nog nooit iets gehoord of gezien van een vliegend tapijt of pratende wolven. Een sprekende draak, die een jonge maagd als offer wil? Wat moet hij daarmee? Honderd jaar slapen klinkt leuk, maar is toch echt onzin. Een in coma liggende vrouw wakker kussen? Laat je nakijken. Sprookjes zijn voor mij fantasy.

helse sprookjes
Helse sprookjes, een aanrader

Met sprookjes kan je alle kanten op

Als je de hoofdlijn van een sprookje vasthoudt, kan je vervolgens een eigen draai aan dat eeuwenoude verhaal geven. Bijvoorbeeld over Joris en de draak. In mijn versie is de hond van Joris een pratende hond. Dat wil zeggen, Tito blaft en Joeri kan hem verstaan met een toverblokfluit. Tito is de echte held van dat sprookje. Een tip voor een eigen versie: gooi er iets in van Seks, drank en Rock-’n-roll.  Dat scoort. In mijn versie van Roodkapje zit daarom een pornografisch accent.

Citaat Roodkapje

Ik help liever Adam, dacht Roodkapje, ik weet heel goed wat hij fijn vind, en belangrijker: hij weet waar ik van geniet, zoals gisteravond

Ze glimlachte bij de herinnering. Samen liepen ze het bos in, de zomerse temperatuur voelde heerlijk aan. Het water in het vennetje wilden ze in, genietend afkoelen van de dag. In het zachte maanlicht kleden ze zich uit en liepen hand in hand het water in. Hun lichamen kenden elkaar al de hele zomer. Na het beloftevolle zwemmen wachtte op hen het zachte gras. Ze hadden geen bed nodig om de liefde te bedrijven. Elkaar in de vrije natuur beminnen gaf een fantastisch ontspannen gevoel: zwemmen, vrijen, zwemmen, wijn drinken, zwemmen en om het af te leren opnieuw lekker vrijen.

Vandaag geen wijn voor Roodkapje. Af en toe zat ze moe langs het bospad.

“Dat vierde glas wijn was er net een te veel, nu heb ik een kater,” kreunde Roodkapje zachtjes voor zich uit.

Even liet ze zich wegzakken in zelfmedelijden. Niet te lang, ze moest opschieten om haar oma te helpen. Gisteravond bij het vennetje vond ze heerlijk, dat wilde ze elke avond. Niet vanavond, dacht ze, het komt me goed uit om bij mijn oma te slapen. Ik ga op tijd naar bed, mijn kater weg slapen.

Wat ze niet wist, was dat niet alleen Adam en zij van elkaar genoten hadden. De jager had, op zijn manier, eveneens plezier aan hen beleefd. Hij zag hen de liefde bedrijven op het strandje in het licht van de maan en de sterren. Dat had de jager hongerig gemaakt, hij wilde Roodkapje hebben.

Hier vindt je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Deel dit artikel