Ontspannen dobberden ze in het warme bronwater tot ze als afwisseling het stoombad opzochten. De hete stoom beviel ze prima. Het enige nadeel was de lange wachttijd, ook bij de kleine sauna’s. Als ze trek in koffie of thee kregen, konden ze terecht in het café en betalen deed Gijs met een polsband. Kortom, het was een dag van totale ontspanning. Tot het moment van betalen. In dit tempo zou zijn zwarte bankrekening snel rood kleuren.
Ze sloten de dag af in de stamkroeg van Maria, dit keer hielden ze het bij één glas wijn bij het eten. De nachtclub sloegen ze over, thuis schonk Maria een afzakkertje in. Zwijgend genoten ze ervan, broeierig keken ze elkaar aan.
Maria zette haar glas neer. “Gijs, je hebt toch condooms in je rugzak?” Zonder zijn antwoord af te wachten stond ze op en over haar schouder vulde ze aan: “Dan weet je vast wat je daarmee moet doen.”
Het was stil aan de ontbijttafel.
“Zeg Maria?”
“Hmmm?” De ochtendkrant vond ze interessanter en ze had niet direct aandacht voor Gijs.
“Ik had gelijk bij het Romeinse fort. Je bent van nature rood.”
Haar glimlach raakte hem elke keer weer, ook nu, tja hij was verliefd ondanks dat hij het niet zocht. Hij wilde bij haar zijn, hij kon daar niets tegen doen.
(Slot)
Toelichting
Dit gedeelte komt uit het eerste hoofdstuk van ‘De tunnel van Merlijn.’ YA fantasy over Gijs en zijn zoektocht naar Merlijn om een Shangri-Laan te redden. Aliens, magie en een nieuwsgierige journaliste kruizen zijn pad. Slaagt hij?
Nieuwsgierig? Deze link brengt je naar een inkijkexemplaar en toon de eerste pagina’s van het verhaal.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram-account.
Geef een reactie