We praten over ruim 300 pausen, 266 officieel erkend, 39 tegenpausen en 3 niet erkende pausen. Tot ongeveer het jaar 300 is de lijst niet helemaal betrouwbaar. De kerk lijdt onder vervolgingen en dat nodigt niet uit om een goede administratie te voeren.
Pas vanaf ongeveer Constantijn de Grote is de lijst 100% pausproef. De kerk zit in het centrum van de macht, de administratie is op orde.
Zodoende klopt vanaf die tijd de lijst en dat is direct het probleem.
Want wie je nergens tegen komt, is paus Johannes Anglicanus van rond 850. Nee, daar houdt de Kerk stijf de mond over dicht, want dat is namelijk een vrouw in plaats van een man! En zoiets ongehoords als een vrouw als paus, dat kan natuurlijk absoluut niet.
Pausin Johanna, die volgens sommige bronnen Giberta of Agnes heet, moet rond 800 – 860 geleefd hebben en uit het Duitse Mainz of Ingelheim komen, ofschoon Engeland niet uitgesloten is. Haar afkomst blijft in duisternis gehuld.
Johanna verzet tegen het gebruik dat vrouwen niet mogen studeren. Volgens mij is zij de bedenkster van “een slimme meid is op haar toekomst voorbereid,” want zo gedraagt ze zich.
Wat doe je als vrouw als studeren je geweigerd wordt? Daarvoor blijft één oplossing over: je wordt man. Dat lukt, althans zolang ze haar kleren aanhoudt, ze studeert en nogal succesvol. Ze trekt naar Rome, raakt bekend en gewijd tot priester. Evenzeer heel succesvol want achtereenvolgens wordt Johannes, Johanna noemt ze zich natuurlijk niet, secretaris van de pauselijke curie, de paus benoemt hem tot kardinaal, hij is de vertrouweling van paus Leo IV en uiteindelijk volgt hij/zij hem op.
Niets menselijk is hem of haar vreemd; tja, de geest is sterk en het vlees is zwak. Ze raakt zwanger van haar minnaar. En op een zwangerschap volgt een bevalling. Bij Johannes Anglicanus is dat op een nogal ongelukkig moment tijdens een processie, midden op straat en daarbij komen moeder en kind om het leven. Ze zeggen door steniging en dat zou goed kunnen met al die vrome lui daar in Rome. De kat knijpen in het donker, daar is niets mis mee, edoch een pausin en bovendien met een kind, dat kan natuurlijk niet.
Dit mag natuurlijk nooit meer voorkomen, derhalve neemt de Kerk een afdoende maatregel: de pauselijke kakstoel. Om absolute zekerheid te hebben dat potentiële pausen van het juiste geslacht zijn, nemen zij in het vervolg plaats op een grote, marmeren zetel met een gat in de zitting. Die stoel heet de sedia stercoraria, de ‘pauselijke kakstoel’. Eén van de jongere kardinalen voelt of de beoogde paus inderdaad man is. Ik neem aan dat hij van tevoren zijn handen opwarmt en na afloop zijn handen wast. Als de opvolger van Petrus in spe inderdaad man is, roept de ballenzoeker luidkeels: “Testiculos habet et bene pendentes!”, oftewel: “Hij heeft testikels en ze hangen goed!”.
Is dit waar? (wordt vervolgd)
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn instagram account.
Geef een reactie