Ik bezocht de tentoonstelling van de familie Brueghel in Den Bosch. Indrukwekkend, een familie die meer dan 150 jaar, van ongeveer 1550 tot 1700, schilders voortbrengt. Alhoewel, mijn familie heeft veel meer generaties zeelui voortgebracht, indrukwekkend is relatief.
Maar ze speelden twee eeuwen lang een grote rol in de Europese kunst en niet zozeer vanwege hun naam. Dat hielp vanzelfsprekend, maar stuk voor stuk hadden ze een uitzonderlijke techniek en schilderden pakkende taferelen van het alledaagse en de natuur. Dus petje af.
In dat licht wil ik het hebben over het schilderij van Pieter Brueghel de Oude “Vlaamse spreekwoorden” uit 1559. Het schilderij toont ten minste 125 Nederlandstalige spreekwoorden en gezegdes die destijds gangbaar waren. Sommige worden nog altijd gebruikt. Daar kan je heden ten dage op taalgebied leuke dingen mee doen.
Schrijven
Ik schrijf, ik weet, ik loop met mijn hoofd tegen de muur. Het is nu eenmaal zo dat de een schapen scheert en de ander varkens. Dat snap ik en misschien werp ik rozen voor de zwijnen. Maar ja, men moet zich krommen, wil men door de wereld kommen. Het is belangrijk om aan de ene voet een schoen te hebben, de ander blootvoets.
Vaak doe ik aan wedstrijden mee en ik wil trekken om het langst. Wel op een eerlijke manier, geen ChatGPT, ik ga geen stok in het wiel steken. Dat geeft problemen en die zijn pap gemorst heeft, kan niet alles weer oprapen.
Vertaling
Ik schrijf, ik weet, ik probeer het onmogelijke te bereiken. Het is ongelijk verdeelt in de wereld. Dat snap ik en misschien besteed ik geld en moeite aan iets onmogelijks.
Men moet er wat voor over hebben om iets te bereiken. Evenwicht is hier het voornaamste
Vaak doe ik aan wedstrijden mee en ik wil winnen. Wel op een eerlijke manier, geen ChatGPT, ik ga niemand tegenwerken. Dat geeft problemen en de schade kan je nooit meer in zijn geheel goed maken.
Hier vind je mijn contactformulier
Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook
Dit is mijn Instagram account.
Geef een reactie