Rijkdom

rijkdom
amulet

“Er ligt een envelop met jouw naam, Adina O’Ryan,” merkte Lugh op.

            Adina had die envelop en naam donders goed gezien. Ze wilde het niet zien, dat handschrift herkende ze van de weinige brieven die haar moeder bewaard had, deze brief had haar verwekker geschreven en daar wilde ze niets mee te maken hebben. Toch ritste haar vingers de envelop open, snel vlogen haar ogen over de tekst. “Dit schrijft die rotvent: Adina, met lief mag ik niet beginnen, dat heb ik niet verdiend. Over enkele minuten heb ik een afspraak met mijn pistool, daarom wil ik je zeggen dat ik het leven liever anders had gezien en ik erken je als mijn dochter. Dat houdt in dat je mijn erfgename bent en eigenaresse bent van de helft van de fabriek. Verder leven is mij te zwaar, ik hield kort van je moeder, toch blijft ze op mij drukken. Die druk kan ik niet meer aan. Adieu en het spijt me. Was getekend: Richard Cory.”

            Lugh wist zijn mond te houden, hij liet haar even alleen met haar gedachten.

            Veel tijd had Adina niet nodig, resoluut knalde ze de la dicht met de brief erin.

            “Je laat de brief hier? Je pad naar rijkdom?”

            “Wat rijkdom, de echte rijkdom hangt om mijn nek. Ik wil helemaal niets van die vent. Ik ben boos op mijn moeder. Die rotvent keek niet naar mij of haar om, ze had zich erbij neer moeten leggen. Hoe kon ze dat amulet aan een gewoon mens geven, ze drukte niet op die Richard, het amulet drukte op hem en dat heeft die vent de dood in gejaagd. Mijn oma zei het al ‘je moeder heeft op emotioneel gebied het verstand van een dode steen.’ Kom we gaan.”

De kou aan de buitenkant van hun lijf verdreven ze door de houtkachel in de woonkeuken met blokken te vullen. Voor de kou van binnen schonk Adina een glas port in.

            Stil, nip na nip, genoten ze van de warmte en de smaak van de drank. Lugh schudde nee bij haar vragend omhoog houden van de fles: “Nee, laten we naar boven gaan, naar jouw hemelse paradijs van kussens, lakens. Wat de toekomst brengt zien we wel.”

( deel een, deel twee, deel drie, deel vier, deel vijf, deel zes, deel zeven)

Hier vindt je mijn contactformulier

Zo ga je naar mijn persoonlijke Facebook

Dit is mijn instagram account.

Deel dit artikel