Flaptekst
Eelco Bruinvis, zevende zoon van een zevende zoon, verliest zijn beide ouders en laat het van baantje naar baantje lummelen achter zich. Hij kiest ervoor zijn magische krachten te ontwikkelen. Het plan om magiër te worden lijkt in duigen … Lees verder
Ja hoor, daar zijn ze weer: de politieke correctelingen die o zo bang zijn om iemand te kwetsen. Dit keer is het de directie van een Britse openbare school. Alsof ze daar al niet … Lees verder
Gedachteloos liet hij slabladen vallen in grote terrarium van zijn enige vriend Linda, de schildpad. De voorbij denderende vrachtauto liet, zoals altijd, de loszittende ruiten rammelen en door de bordpapieren wanden klonk het “Ja……ja …ja …ja …” van het stel … Lees verder
Michiel had heftig last van zijn gevoelens op een zwartzanddag, zoals vandaag. In de loop der jaren leerde hij dat tegen het zwart in het hoofd, een ding hielp: het strand en de zee. Strand, zee en naakte mensen hadden … Lees verder
De wachttijd op de kerkklok was nog een half uur.
Sinds de dood van ma lette hij zelf op praktische dingen, zoals eten. Voor de maaltijd was de oplossing het cafetaria een paar deuren verder. “Wat is vandaag, Michiel?” vroeg … Lees verder
Zijn voeten roffelden op het zand tot het gespetter van het water het overnam en zonder aarzeling dook Michiel de hoge golf in. Vandaag had hij het strand nodig voor de afspraak met de zee, die hem liefdevol balsem aan … Lees verder
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén